เปาโล_กล่าว_กับ_ประชาชน
๒๒
๑ “ท่าน_ผู้_อาวุโส_และ_พี่_น้อง_ทั้งหลาย โปรด_ฟัง_คำ_อธิบาย_ของ_ผม_สัก_นิด_เถอะ”
๒ เมื่อ_พวก_เขา_ได้_ยิน_เปาโล_พูด_เป็น_ภาษา_อารเมค พวก_เขา_ยิ่ง_เงียบ_ลง จาก_นั้น_เปาโล_พูด_ว่า
๓ “ผม_เป็น_คน_ยิว เกิด_ที่_เมือง_ทาร์ซัส_แคว้น_ซีลีเซีย แต่_ได้_รับ_การ_อบรม_เลี้ยงดู_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม_นี้ ผม_เป็น_ศิษย์_ของ_กา_มาลิเอล และ_เขา_ได้_อบรม_สั่งสอน_ผม_ให้_ทำ_ตาม_กฎ_ของ_บรรพบุรุษ_ของ_พวก_เรา_อย่าง_เคร่งครัด ผม_เป็น_คน_ที่_เคร่ง_ต่อ_พระเจ้า_มาก เหมือน_กับ_พวก_ท่าน_ใน_ตอน_นี้
๔ ผม_เคย_ข่มเหง_คน_ที่_เดิน_ตาม_แนว_ทาง_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_จน_ถึง_ตาย และ_จับ_พวก_เขา_ทั้ง_ชาย_และ_หญิง_ไป_ขัง_คุก
๕ ทั้ง_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ และ_ผู้นำ_อาวุโส_ทั้ง_หมด_เป็น_พยาน_ให้_กับ_ผม_ได้ พวก_เขา_ได้_ออก_จด_หมาย_แนะนำ_ตัว_ผม_ให้_กับ_พี่_น้อง_ชาว_ยิว_ใน_เมือง_ดามัสกัส ผม_จะ_ได้_ไปที่_นั่น_เพื่อ_จับ_คน_พวก_นั้น ที่_เดิน_ตาม_ทาง_ของ_พระ_เยซู_แล้ว_ส่ง_กลับ_มา_เข้า_คุก_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม
ทำ_ไม_เปาโล_ถึง_มา_ติด_ตาม_พระ_เยซู
๖ เมื่อ_ผม_เดิน_ทาง_ใกล้_จะ_ถึง_เมือง_ดามัสกัส ก็_มี_บาง_อย่าง_เกิด_ขึ้น ประมาณ_เที่ยง จู่ๆ_ก็_มี_แสงสว่าง_จ้า_จาก_ท้องฟ้า_ส่อง_ลง_มา_รอบ_ตัว_ผม
๗ ผม_ก็_ล้ม_ลง_บน_พื้น_และ_ได้_ยิน_เสียง_พูด_ว่า ‘เซาโล เซาโล เจ้า_ข่มเหง_เรา_ทำ_ไม’
๘ ผม_ถาม_ไป_ว่า ‘พระองค์_เป็น_ใคร_กัน’ พระองค์_ตอบ_ว่า ‘เรา_คือ_เยซู_ชาว_นาซาเร็ธ คน_ที่_เจ้า_ข่มเหง_ไง’
๙ คน_ทั้งหลาย_ที่_อยู่_กับ_ผม_ก็_เห็น_แสงสว่าง_นั้น_ด้วย แต่_พวก_เขา_ไม่_เข้า_ใจ_เสียง_ที่_พูด_กับ_ผม_นั้น
๑๐ ผม_ถาม_ว่า ‘แล้ว_ข้าพเจ้า_จะ_ต้อง_ทำ_อะไร องค์_เจ้า_ชีวิต’ องค์_เจ้า_ชีวิต_ก็_บอก_ว่า ‘ลุก_ขึ้น_และ_เข้า_ไป_ใน_เมือง_ดามัสกัส ที่_นั่น_จะ_มี_คน_บอก_เอง_ว่า_เจ้า_จะ_ต้อง_ทำ_อะไร_บ้าง’
๑๑ เพราะ_ความ_จ้า_ของ_แสง_นั้น_ทำ_ให้_ผม_มอง_อะไร_ไม่_เห็น_เลย เพื่อน_ร่วม_ทาง_ของ_ผม_ต้อง_มา_จูง_ผม_เข้า_ไป_ใน_เมือง_ดามัสกัส
๑๒ มี_ชาย_คน_หนึ่ง_ชื่อ_อานาเนีย เป็น_คน_ที่_ทำ_ตาม_กฎ_ของ_โมเสส_อย่าง_เคร่งครัด และ_เป็น_คน_ที่_มี_ชื่อ_เสียง_ดี_ใน_หมู่_คน_ยิว_ใน_เมือง_นั้น
๑๓ เขา_มาหา_ผม และ_ยืน_อยู่_ข้างๆ_พูด_ว่า ‘น้อง_เซาโล ขอ_ให้_กลับ_เห็น_ได้_อีก’ แล้ว_ผม_ก็_มอง_เห็น_เขา_ทัน_ที
๑๔ เขา_พูด_ว่า ‘พระเจ้า_ของ_บรรพบุรุษ_เรา ได้_เลือก_น้อง_ให้_รู้_ถึง_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระองค์ และ_ให้_น้อง_เห็น_พระ_เยซู_ผู้ที่_เชื่อ_ฟัง_พระเจ้า และ_ให้_น้อง_ได้_ยิน_เสียง_ของ_พระองค์_ด้วย
๑๕ เพื่อ_น้อง_จะ_ได้_บอก_ให้_กับ_ทุก_คน_รู้_ถึง_สิ่ง_ที่_น้อง_ได้_เห็น_และ_ได้_ยิน_มา_เกี่ยว_กับ_พระองค์
๑๖ ตอน_นี้_น้อง_ยัง_มัว_คอย_อะไร_อยู่_อีก ลุก_ขึ้น_และ_เข้า_พิธี_จุ่ม_น้ำ^ เพื่อ_ล้าง_บาป_ของ_น้อง_ให้_หมด_ไป คือ_ร้อง_เรียก_ให้_องค์_เจ้า_ชีวิต_ช่วย’
๑๗ เมื่อ_ผม_กลับ_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม_และ_กำลัง_อธิษฐาน_อยู่_ใน_วิหาร^ ผม_ก็_เคลิ้ม_ไม่_รู้สึก_ตัว_ไป
๑๘ แล้ว_ผม_ก็_เห็น_พระ_เยซู_พูด_กับ_ผม_ว่า ‘รีบ_ออก_ไป_จาก_เมือง_เยรูซาเล็ม_เร็ว เพราะ_คน_ที่_นี่_จะ_ไม่_เชื่อ_ใน_เรื่อง_ของ_เรา_ที่_เจ้า_จะ_บอก_พวก_เขา’
๑๙ แล้ว_ผม_ก็_พูด_ว่า ‘องค์_เจ้า_ชีวิต คน_พวก_นี้_รู้_ว่า_ข้าพเจ้า_เคย_เข้า_ไป_ใน_ที่_ประชุม_ชาว_ยิว^ แห่ง_แล้ว_แห่ง_เล่า เพื่อ_จับ_คน_พวก_นั้น_ที่_เชื่อ_ถือ_พระองค์_ไป_ขัง_คุก_และ_เฆี่ยน_ตี
๒๐ เมื่อ_สเทเฟน คน_ที่_เป็น_พยาน_ของ_พระองค์_ถูก_ฆ่า ข้าพเจ้า_ก็_ยืน_อยู่_ตรง_นั้น_และ_เห็นดี_ด้วย_กับ_การ_ทำ_อย่าง_นั้น ข้าพเจ้า_เป็น_คน_เฝ้า_เสื้อผ้า_ของ_คน_พวก_นั้น_ที่_ฆ่า_สเทเฟน’
๒๑ แล้ว_พระองค์_ก็_พูด_กับ_ผม_ว่า ‘ไป_เถิด เรา_จะ_ส่ง_เจ้า_ไป_ไกลๆ_ไปหา_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว’”
๒๒ ฝูงชน_ฟัง_เปาโล_พูด_มา_ตลอด แต่_พอได้_ยิน_เปาโล_พูด_อย่าง_นี้ ก็_พา_กัน_ร้อง_ตะโกน_ขึ้น_มา_ว่า “กำจัด_มัน_ไป_จาก_โลก_นี้ มัน_สมควร_ตาย”
๒๓ พวก_เขา_ร้อง_ตะโกน_ไป เหวี่ยง_เสื้อผ้า_ทิ้ง_ไป และ_ขว้าง_ปา_ฝุ่น_ละออง_ขึ้น_ไป_ใน_อากาศ
๒๔ ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน_จึง_สั่ง_ให้_นำ_เปาโล_เข้า_ไป_ใน_ค่าย_ทหาร เขา_สั่ง_ให้_ไต่สวน_เปาโล_ด้วย_การ_เฆี่ยน_ตี เพื่อ_จะ_ได้_รู้_ว่า ทำ_ไม_ผู้คน_ถึง_ได้_ร้อง_ตะโกน_ต่อ_ต้าน_เขา_อย่าง_นั้น
๒๕ แต่_พอ_พวก_ทหาร_กำลัง_ขึง_เปาโล_เพื่อ_จะ_เฆี่ยน_ตี เปาโล_พูด_กับ_นาย_ร้อย_ที่_ยืน_อยู่_ตรง_นั้น_ว่า “ถูก_กฎ_หมาย_แล้ว_หรือ_ที่_จะ_เฆี่ยน_ตี_พลเมือง_โรมัน_โดย_ที่_ยัง_ไม่_รู้_เลย_ว่า_ทำ_ผิด_อะไร”
๒๖ เมื่อ_นาย_ร้อย_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น เขา_จึง_เดิน_ไป_พูด_กับ_ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน_ว่า “ท่าน_ครับ รู้_หรือ_เปล่า_ว่า_ท่าน_กำลัง_จะ_ทำ_อะไร_ลง_ไป ชาย_คน_นี้_เป็น_พลเมือง_โรมัน_นะ_ครับ”
๒๗ ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน เดิน_เข้า_ไป_ถาม_เปาโล_ว่า “บอก_หน่อย_สิ_ว่า แก_เป็น_พลเมือง_โรมัน_หรือ” เปาโล_ตอบ_ว่า “เป็น_ครับ”
๒๘ ผู้_พัน_จึง_ตอบ_ว่า “เรา_ต้อง_เสีย_เงิน_ก้อน_ใหญ่_ที_เดียว_ถึง_จะ_ได้_เป็น_พลเมือง_โรมัน” เปาโล_พูด_ว่า “แต่_ผม_เป็น_ตั้ง_แต่_เกิด_แล้ว”
๒๙ คน_พวก_นั้น_ที่_กำลัง_จะ_ไต่สวน_เปาโล ก็_ผงะ_ถอย_ไป_ทัน_ที แม้แต่_ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน_ก็_เกิด_ความ_กลัว_ขึ้น_มา เมื่อ_รู้_ว่า_คน_ที่_เขา_สั่ง_ให้_ล่าม_โซ่_นั้น_เป็น_พล_เมือง_โรมัน
เปาโล_พูด_กับ_สภา_แซนฮีดริน
๓๐ วัน_ต่อมา ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน ก็_ปล่อย_ตัว_เปาโล แต่_เพราะ_เขา_อยาก_จะ_รู้_ว่า_ทำ_ไม_เปาโล_ถึง_ถูก_ชาว_ยิว_กล่าว_หา เขา_จึง_สั่ง_ให้_พวก_ผู้นำ_นักบวช_และ_สมาชิก_สภา_แซนฮีดริน_ทั้ง_หมด_มา_ประชุม_กัน และ_เขา_พา_เปาโล_ออก_มา_ยืน_อยู่_ต่อหน้า_พวก_เขา