๒๓
๑ เปาโล_จ้อง_มอง_ไป_ที่_พวก_สมาชิก_สภา แล้ว_พูด_ว่า “พี่_น้อง_ทั้งหลาย ผม_ได้_ใช้_ชีวิต_ต่อหน้า พระเจ้า โดย_มี_จิต_ใจ_ที่_บริสุทธิ์_ทุก_เรื่อง_มา_ตลอด_จน_ถึง_ทุก_วันนี้”
๒ อานาเนีย ซึ่ง_เป็น_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ สั่ง_ให้_คน_ที่_ยืน_อยู่_ใกล้_กับ_เปาโล_ตบ_ปาก_เปาโล
๓ แล้ว_เปาโล_ก็_พูด_กับ_อานาเนีย_ว่า “พระเจ้า_จะ_ตบ_ท่าน_เหมือน_กัน ท่าน_เป็น_เหมือน_กำแพง_ผุ_พัง_ที่_ทาสี_ขาว ท่าน_นั่ง_อยู่_ตรง_นั้น_ตัดสิน_ผม_ตาม_กฎ_ของ_โมเสส แต่_ท่าน_กลับ_ทำ_ผิด_กฎ_เสีย_เอง ด้วย_การ_สั่ง_ตบ_ผม_อย่าง_นั้น_หรือ”
๔ คน_ที่_ยืน_อยู่_ใกล้ๆ_เปาโล_พูด_ว่า “แก_กล้า_ดูถูก_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด_ของ_พระเจ้า_เชียว_รึ”
๕ เปาโล_พูด_ว่า “พี่_น้อง_ครับ ผม_ไม่_รู้_ว่า_ชาย_คน_นี้_เป็น_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด ถ้า_รู้_ก็_คง_ไม่_พูด_อย่าง_นี้ เพราะ_พระคัมภีร์^ เขียน_ไว้_ว่า ‘เจ้า_จะ_ต้อง_ไม่_แช่ง_ด่า_ผู้นำ_ประชาชน_ของ_เจ้า’”
๖ พอ_เปาโล_รู้_ว่า_ที่ประชุม_สภา_นี้ มี_ทั้ง_พวก_สะดูสี^ และ_พวก_ฟารีสี^ เขา_ก็_ประกาศ_ก้อง_ใน_ที่ประชุม_สภา_ว่า “พี่_น้อง_ทั้งหลาย ผม_เป็น_ฟารีสี และ_เป็น_ลูกหลาน_ของ_ฟารีสี_ด้วย ที่_ผม_ถูก_สอบสวน_นี้_ก็_เพราะ_ผม_เชื่อ_ว่า_คน_ตาย_จะ_ฟื้น_ขึ้น_มา_อีก”
๗ เมื่อ_เปาโล_พูด_อย่าง_นี้ พวก_ฟา_รี_สี_กับ_พวก_สะดูสี_ก็_เริ่ม_เถียง_กัน ที่ประชุม_จึง_แบ่ง_ออก_เป็น_สอง_พวก
๘ (พวก_สะดูสี ไม่_เชื่อ_เรื่อง_ทูตสวรรค์ วิญญาณ หรือ_การ_ฟื้น_ขึ้น_มา_จาก_ความ_ตาย ส่วน_พวก_ฟารีสี_นั้น_เชื่อ_ใน_สิ่ง_เหล่า_นี้_ทั้ง_หมด)
๙ เกิด_ความ_โกลาหล_วุ่นวาย มี_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_บางคน_ที่_เป็น_ฟา_รี_สี_ได้_ยืน_ขึ้น_เถียง_คอ_เป็น_เอ็น_ว่า “พวก_เรา_ไม่_เห็น_ว่า_ชาย_คน_นี้_ทำ_ผิด_อะไร_เลย ไม่_แน่_อาจ_จะ_เป็น_วิญญาณ_หรือ_ทูตสวรรค์_พูด_กับ_เขา_จริงๆ_ก็_ได้”
๑๐ การ_โต้เถียง_ดุ_เดือด_รุนแรง_มาก_ขึ้น จน_ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน_กลัว_ว่า_เปาโล_จะ_ถูก_พวก_เขา_ฉีก_ออก_เป็น_ชิ้นๆ_เขา_จึง_สั่ง_ให้_ทหาร_ลง_ไป_ดึง_ตัว_เปาโล_ให้_ห่าง_ออก_มา_จาก_คน_พวก_นั้น แล้ว_พา_กลับ_ไป_ที่_ค่าย_ทหาร
๑๑ ใน_คืน_ต่อมา องค์_เจ้า_ชีวิต_ได้_มา_ยืน_อยู่_ข้างๆ_เปาโล_และ_พูด_ว่า “กล้า_หาญ_ไว้ เจ้า_บอก_เรื่อง_ของ_เรา_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม_ยัง_ไง เจ้า_ก็_จะ_ต้อง_ทำ_อย่าง_นั้น_ที่_กรุง_โรม_เหมือน_กัน”
ยิว_บางคน_วางแผน_ที่_จะ_ฆ่า_เปาโล
๑๒ วันรุ่งขึ้น พวก_ยิว_มา_วางแผน_กัน โดย_สาบาน_กัน_ว่า_จะ_ไม่_กิน_หรือ_ดื่ม_อะไร_เลย จน_กว่า_จะ_ฆ่า_เปาโล_เสีย_ก่อน
๑๓ มี_มาก_กว่า_สี่_สิบ_คน_ที่_สมรู้_ร่วม_คิด_กัน_วางแผน_นี้
๑๔ แล้ว_พวก_เขา_ก็_ไป_บอก_กับ_พวก_หัวหน้า_นักบวช_และ_พวก_ผู้นำ_อาวุโส_ว่า “พวก_เรา_สาบาน_กัน_ว่า_จะ_ไม่_กิน_อะไร_จน_กว่า_จะ_ได้_ฆ่า_เปาโล_เสีย_ก่อน
๑๕ ตอน_นี้ ขอ_ให้_พวก_ท่าน_และ_สมาชิก_สภา_ไป_ร้องเรียน_ต่อ_ผู้_พัน_กอง_ทหาร_โรมัน_ให้_นำ_เปาโล_มา_ให้_กับ_พวก_ท่าน โดย_แกล้ง_ทำ_เป็น_ว่า พวก_ท่าน_อยาก_จะ_สืบสวน_เรื่อง_ของ_มัน_ให้_แน่ชัด_ยิ่ง_ขึ้น แล้ว_พวก_เรา_จะ_ฆ่า_มัน_ก่อน_ที่_จะ_มา_ถึง_ที่_นี่”
๑๖ แต่_ลูกชาย_ของ_น้อง_สาว_เปาโล_ได้_ยิน_เรื่อง_แผนการ_นี้ เขา_จึง_เข้า_ไป_ใน_ค่าย_ทหาร_และ_เล่า_เรื่อง_นี้_ให้_เปาโล_ฟัง
๑๗ เปาโล_จึง_เรียก_นาย_ร้อย_คน_หนึ่ง_มา_บอก_ว่า “พา_เด็ก_หนุ่ม_คน_นี้_ไปหา_ผู้_พัน เพราะ_เขา_มี_บาง_อย่าง_จะ_บอก_ให้_ผู้_พัน_ทราบ”
๑๘ นาย_ร้อย_จึง_นำ_เด็ก_หนุ่ม_คน_นี้_ไปหา_ผู้_พัน_และ_ราย_งาน_ว่า “นักโทษ_เปาโล_เรียก_ผม_ให้_พา_เด็ก_หนุ่ม_คน_นี้_มาหา_ท่าน เพราะ_เขา_มี_บาง_อย่าง_จะ_บอก_ให้_ท่าน_ทราบ”
๑๙ ผู้_พัน_จึง_จูง_เด็ก_หนุ่ม_ไป_ยัง_ที่_ส่วน_ตัว_แล้ว_ถาม_ว่า “เจ้า_มี_อะไร_จะ_บอก_เรา_หรือ”
๒๐ เด็ก_หนุ่ม_ตอบ_ว่า “พวก_ยิว_ได้_ตกลง_กัน_ที่_จะ_ขอ_ให้_ท่าน_นำ_เปาโล_ไป_ที่_สภา_ใน_วัน_พรุ่งนี้ โดย_แกล้ง_ทำ_เป็น_ว่า_พวก_เขา_อยาก_จะ_ไต่สวน_เปาโล_ให้_ละเอียด_มาก_ยิ่ง_ขึ้น
๒๑ อย่า_ยอม_ทำ_ตาม_นั้น_นะ_ครับ เพราะ_มี_พวก_เขา_มาก_กว่า_สี่_สิบ_คน_กำลัง_คอย_ซุ่ม_ทำร้าย_เปาโล_อยู่ พวก_เขา_สาบาน_กัน_ว่า_จะ_ไม่_กิน_หรือ_ดื่ม_จน_กว่า_จะ_ได้_ฆ่า_เปาโล และ_ตอน_นี้_พวก_เขา_ก็_พร้อม_แล้ว เพียง_แต่_รอ_ให้_ท่าน_ตกลง_เท่า_นั้น”
๒๒ แล้ว_ผู้_พัน_ก็_ให้_เด็ก_หนุ่ม_กลับ_ไป พร้อม_กับ_สั่ง_กำชับ_ว่า “อย่า_ไป_บอก_ให้_ใคร_รู้_นะ_ว่า_เจ้า_ได้_บอก_เรื่อง_นี้_กับ_เรา”
เปาโล_ถูก_ส่ง_ตัว_ไป_ที่_เมือง_ซีซารียา
๒๓ จาก_นั้น_ผู้_พัน_เรียก_นาย_ร้อย_ของ_เขา_สอง_คน_มา_สั่ง_ว่า “ให้_ไป_เตรียม_ทหาร_สอง_ร้อย_นาย_กับ_ทหาร_ม้า_เจ็ด_สิบ_นาย และ_พล_หอก_เดิน_เท้า_อีก_สอง_ร้อย_นาย_ให้_พร้อม_สำหรับ_เดิน_ทาง_ไป_เมือง_ซีซารียา ใน_ตอน_สาม_ทุ่ม_คืน_นี้
๒๔ เตรียม_ม้า_ให้_เปาโล_ขี่_ด้วย และ_คุ้ม_กัน_เขา_ให้_ไป_ถึง_เจ้าเมือง_เฟลิกส์_อย่าง_ปลอดภัย”
๒๕ แล้ว_ผู้_พัน_เขียน_จด_หมาย_มี_ข้อ_ความ_ว่า
๒๖ ถึง ท่าน_ผู้ว่า_เฟลิกส์
จาก_คลาวดิอัส ลีเซียส
๒๗ ชาย_คน_นี้_ถูก_ชาว_ยิว_จับกุม_มา เกือบ_จะ_ถูก_พวก_นั้น_ฆ่า_ด้วย แต่_พอ_ผม_รู้_ว่า_เขา_เป็น_พลเมือง_โรมัน ก็_รีบ_นำ_ทหาร_ออก_ไป_ช่วย_เขา
๒๘ เนื่อง_จาก_ผม_อยาก_จะ_รู้_ว่า_พวก_ยิว_กล่าว_หา_เขา_ด้วย_เรื่อง_อะไร จึง_ได้_นำ_ตัว_เขา_ไป_ที่_สภา_ของ_พวก_ยิว
๒๙ และ_ผม_พบ_ว่า_มัน_เป็น_เรื่อง_เกี่ยว_กับ_ข้อ_โต้แย้ง_ทาง_ด้าน_กฎ_ปฏิบัติ_ของ_พวก_เขา ไม่_เห็น_ว่า_จะ_มี_อะไร_ร้ายแรง_ถึง_กับ_ต้อง_ตาย_หรือ_ติด_คุก_เลย
๓๐ พอ_ผม_รู้_ว่า_มี_พวก_ยิว_บางคน_วางแผน_จะ_ฆ่า_เขา ผม_จึง_รีบ_ส่ง_เขา_มา_ให้_ท่าน_ทัน_ที แล้ว_ผม_ก็_สั่ง_ให้_พวก_นั้น_ที่_กล่าว_หา_เขา_มา_ฟ้องร้อง_เขา_กับ_ท่าน
๓๑ พวก_ทหาร_ทำ_ตาม_ที่_นาย_พัน_สั่ง ใน_คืน_นั้น_เอง_พวก_ทหาร_พา_เปาโล_ออก_เดิน_ทาง_ไป_ที่_เมือง_อันทิปาตรีส์
๓๒ ใน_วัน_ต่อมา พวก_ทหาร_เดิน_เท้า_ให้_ทหาร_ม้า_พา_เปาโล_เดิน_ทาง_ต่อ ส่วน_พวก_เขา_กลับ_ค่าย_ไป
๓๓ เมื่อ_พวก_ทหาร_ม้า_มา_ถึง_เมือง_ซีซารียา ก็_ได้_นำ_จด_หมาย_ไป_ให้_เจ้าเมือง พร้อม_กับ_มอบ_ตัว_เปาโล_ให้_กับ_เขา
๓๔ เจ้าเมือง_อ่าน_จด_หมาย และ_ถาม_เปาโล_ว่า_มา_จาก_แคว้น_ไหน เมื่อ_รู้_ว่า_มา_จาก_แคว้น_ซีลี_เซีย
๓๕ เจ้าเมือง_จึง_พูด_ว่า “เมื่อ_ผู้_กล่าว_หา_เจ้า_มา_ถึง เรา_จะ_ฟัง_คำ_ให้_การ_ของ_เจ้า” และ_เขา_สั่ง_ให้_ควบ_คุม_ตัว_เปาโล ไว้_ใน_วัง_ที่_เฮโรด สร้าง_ขึ้น