๑๙
๑ ปีลาต_จึง_สั่ง_ให้_เอา_พระ_เยซู_ไป_เฆี่ยน
๒ พวก_ทหาร_ได้_เอา_กิ่ง_หนาม_มา_สาน_เป็น_มงกุฎ_สวม_หัว_ของ_พระองค์ เอา_เสื้อคลุม_สีม่วง_มา_ใส่_ให้
๓ และ_พวก_เขา_ก็_เวียน_กัน_เข้า_มา_หา_พระองค์_หลาย_รอบ_พร้อม_กับ_เยาะเย้ย_ว่า “กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_จงเจริญ” แล้ว_พวก_เขา_ก็_ตบ_หน้า_พระ_เยซู
๔ ปีลาต_ได้_ออก_มา_พูด_กับ_พวก_ยิว_ว่า “ดู_นี่ เรา_กำลัง_จะ_เอา_เขา_ออก_มา_ให้_พวก_คุณ เพื่อ_พวก_คุณ_จะ_ได้_รู้_ว่า เรา_ไม่_เห็น_ว่า_เขา_ทำ_ผิด_ตรง_ไหน”
๕ แล้ว_พระ_เยซู_ก็_ออก_มา พระองค์_สวม_มงกุฎ_หนาม_และ_ใส่_เสื้อคลุม_สี_ม่วง ปีลาต_บอก_กับ_พวก_ยิว_ว่า “เขา_อยู่_นี่_ไง”
๖ เมื่อ_พวก_หัวหน้า_นักบวช_และ_พวก_ผู้_คุม_วิหาร_เห็น_พระ_เยซู_ก็_ร้อง_ตะโกน_ว่า “ตรึง_มัน ตรึง_มัน”
แต่_ปีลาต_ตอบ_ว่า “พวก_คุณ_ไป_ตรึง_กัน_เอา_เอง_ก็_แล้ว_กัน เพราะ_เรา_ไม่_เห็น_ว่า_เขา_ทำ_ผิด_ตรง_ไหน_เลย”
๗ พวก_ยิว_ตอบ_ว่า “ตาม_กฎ_ปฏิบัติ_ของ_ยิว บอก_ว่า_มัน_ทำ_ผิด_สมควร_ตาย_เพราะ_อ้าง_ว่า_เป็น_บุตร_ของ_พระเจ้า”
๘ เมื่อ_ปีลาต_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น_ก็_กลัว_จน_ตัว_สั่น
๙ แล้ว_เขา_ก็_กลับ_เข้า_ไป_ใน_วัง_อีก_ครั้ง ปีลาต_ได้_ถาม_พระ_เยซู_ว่า “แก_มา_จาก_ไหน” แต่_พระองค์_ไม่_ตอบ
๑๐ ปีลาต_จึง_พูด_กับ_พระองค์_ว่า “แก_ไม่_ยอม_พูด_กับ_เรา_หรือ แก_ไม่_รู้_หรือ_ว่า_เรา_มี_อำนาจ_ที่_จะ_ปล่อย_หรือ_ตรึง_แก_ก็_ได้”
๑๑ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_เขา_ว่า “ถ้า_พระเจ้า_ไม่_ได้_ให้_อำนาจ_นั้น_กับ_คุณ คุณ_ก็_ไม่_มี_อำนาจ_เหนือ_เรา_หรอก ดัง_นั้น_คน_ที่_มอบ_ตัว_เรา_ให้_กับ_คุณ ก็_มี_ความ_ผิด_บาป_ร้ายแรง_กว่า_คุณ”
๑๒ เมื่อ_ปีลาต_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น เขา_ก็_พยายาม_ที่_จะ_ปล่อย_พระ_เยซู_อีก แต่_พวก_ยิว_ร้อง_ตะโกน_ว่า “ถ้า_ท่าน_ปล่อย_มัน ท่าน_ก็_ไม่_ใช่_เพื่อน_ของ_ซีซาร์^ เพราะ_คน_ที่_อ้าง_ตัวเอง_เป็น_กษัตริย์_นั้น_เป็น_ศัตรู_กับ ซีซาร์”
๑๓ เมื่อ_ปีลาต_ได้_ฟัง_อย่าง_นั้น_จึง_พา_พระ_เยซู_ออก_มา และ_เขา_ก็_นั่ง_ลง_บน_บัลลังก์_พิพากษา_ตรง_ที่_เรียกว่า “ลาน_หิน” (ซึ่ง_ใน_ภาษา_อารเมค เรียกว่า “กับบาธา”)
๑๔ วัน_นั้น_เป็น_วัน_ศุกร์ เป็น_วัน_จัด_เตรียม_สำหรับ_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย ประมาณ_เที่ยง_วัน ปีลาต_ได้_บอก_กับ_พวก_ยิว_ว่า “นี่_ไง กษัตริย์_ของ_พวก_คุณ” พวก_ยิว_ร้อง_ตะโกน_ว่า
๑๕ “เอา_ตัว_ไป เอา_ตัว_ไป_ตรึง_ที่_กางเขน”
ปีลาต_จึง_ถาม_พวก_เขา_ว่า “จะ_ให้_เรา_ตรึง_กษัตริย์_ของ_พวก_คุณ_หรือ”
พวก_หัวหน้า_นักบวช_ตอบ_ว่า “เรา_ไม่_มี_กษัตริย์_อื่น นอก_จาก_ซีซาร์”
๑๖ แล้ว_ปีลาต_ได้_ส่ง_ตัว_พระ_เยซู_ไป_ให้_กับ_ทหาร_เพื่อ_เอา_ไป_ตรึง_ที่_ไม้_กางเขน_แล้ว_พวก_ทหาร_ก็_มา_เอา_ตัว_พระ_เยซู_ไป
พระ_เยซู_ถูก_ประหารชีวิต_บน_ไม้_กางเขน
(มธ. 27:32-44; มก. 15:21-32; ลก. 23:26-43)
พวก_ทหาร_ได้_มา_เอา_ตัว_พระ_เยซู_ไป
๑๗ พระองค์_ต้อง_แบก_ไม้_กางเขน_ที่_จะ_ใช้_ตรึง_พระองค์_เอง_ไป_ถึง_ที่_แห่ง_หนึ่ง_เรียก_ว่า “กะโหลก_ศีรษะ” (ใน_ภาษา_อารเมค เรียก_ว่า กลโกธา)
๑๘ แล้ว_พวก_เขา_ก็_จับ_พระ_เยซู_ตรึง_บน_ไม้_กางเขน_ที่_นั่น พวก_เขา_ได้_ตรึง_นักโทษ_ชาย_อีก_สอง_คน_ด้วย พระ_เยซู_อยู่_ระหว่าง_นักโทษ_สอง_คน_นั้น
๑๙ ปีลาต_ได้_เขียน_ป้าย_ติด_ไว้_บน_กางเขน_ว่า “เยซู ชาว_นาซาเร็ธ กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว”
๒๐ คน_ยิว_เป็น_จำนวน_มาก_ได้_อ่าน_ป้าย_นี้ เพราะ_ที่_ที่_พระ_เยซู_ถูก_ตรึง_นี้_อยู่_ใกล้_กับ_ตัวเมือง และ_ป้าย_นั้น_เขียน_เป็น_ภาษา_อารเมค ลาติน_และ_กรีก
๒๑ พวก_หัวหน้า_นักบวช_พูด_กับ_ปีลาต_ว่า “อย่า_เขียน_ว่า ‘กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว’ แต่_ให้_เขียน_ว่า ชาย_คน_นี้_อ้าง_ว่า ‘เป็น_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว’”
๒๒ ปีลาต_จึง_ตอบ_ว่า “อะไร_ที่_เรา_เขียน_ไป_แล้ว ก็_ให้_ปล่อย_เลย_ตาม_เลย”
๒๓ เมื่อ_พวก_ทหาร_ตรึง_พระ_เยซู_แล้ว ก็_ได้_เอา_เสื้อผ้า_ของ_พระองค์_มา_แบ่ง_กัน_ใน_หมู่_ทหาร_สี่_คน โดย_ได้_ไป_คน_ละ_ชิ้น ส่วน_เสื้อ_ชั้น_ใน_ของ_พระ_เยซู_เป็น_ผ้า_ทอ_ชิ้น_เดียว_กัน_ตลอด_ทั้ง_ตัว_ไม่_มี_ตะเข็บ
๒๔ พวก_เขา_พูด_กัน_ว่า “อย่า_ฉีก_เลย จับ_สลาก_กัน_ดี_กว่า ดู_สิ_ว่า_ใคร_จะ_ได้” เหตุการณ์_นี้_ได้_เกิด_ขึ้น_จริง_เหมือน_ที่_พระ_คัมภีร์_เขียน_ว่า
“เขา_เอา_เสื้อผ้า_ของ_เรา_ไป_แบ่ง_กัน
แล้ว_เอา_ชุด_ของ_เรา_มา_จับ_สลาก_กัน” (สดุดี 22:18)
และ_พวก_ทหาร_ก็_ทำ_อย่าง_นั้น
๒๕ แม่_ของ_พระ_เยซู น้า_สาว_ของ_พระองค์ มารีย์_เมีย_ของ_โคลปัส และ_มารีย์_ชาว_มักดาลา_ยืน_อยู่_ข้างๆ_ไม้_กางเขน
๒๖ เมื่อ_พระ_เยซู_เห็น_แม่_ของ_พระองค์_และ_ศิษย์_ที่_พระองค์_รัก พระ_เยซู_จึง_พูด_กับ_แม่_ว่า “แม่_ครับ รับ_เขา_เป็น_ลูก_ด้วย”
๒๗ แล้ว_พระองค์_ก็_พูด_กับ_ศิษย์_คน_นั้น_ว่า “รับ_นาง_เป็น_แม่_ด้วย” ศิษย์_คน_นั้น_จึง_พา_แม่_ของ_พระองค์_ไป_อยู่_ที่_บ้าน_ของ_เขา_ตั้ง_แต่_นั้น_มา
พระ_เยซู_ตาย
(มธ. 27:45-56; มก. 15:33-41; ลก. 23:44-49)
๒๘ หลัง_จาก_นั้น_พระ_เยซู_รู้_ว่า_ทุก_อย่าง_เสร็จ_สิ้น_สมบูรณ์_แล้ว เพื่อ_ให้_คำ_ต่างๆ_ใน_พระคัมภีร์_เกิด_ขึ้น_จริง พระองค์_พูด_ว่า “เรา_หิว_น้ำ”
๒๙ มี_ไห_ใส่_เหล้า_องุ่น_เปรี้ยว_ถูกๆ_อยู่_ที่_นั่น พวก_เขา_จึง_เอา_ฟองน้ำ_ชุบ_เหล้า_องุ่น_ถูกๆ_นี้ ใส่_ปลาย_กิ่ง_ไม้_หุสบ_แล้ว_ยื่น_ไป_จ่อ_ไว้_ที่_ปาก_ของ_พระองค์
๓๐ เมื่อ_พระองค์_ได้_ชิม_เหล้า_องุ่น_ถูกๆ_แล้ว จึง_ได้_ร้อง_ว่า “สำเร็จ_แล้ว” จาก_นั้น_ก็_คอ_พับ_ลง_ข้าง_หน้า_และ_สิ้นใจ_ตาย
๓๑ วัน_นั้น_เป็น_วัน_ศุกร์ และ_วันรุ่ง_ขึ้น_ก็_จะ_เป็น_วัน_หยุด_พิเศษ_ทาง_ศาสนา พวก_ยิว_ไม่_อยาก_ให้_ศพ_ค้าง_อยู่_บน_ไม้_กางเขน_ใน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา ก็_เลย_ขอ_ให้_ปีลาต_สั่ง_ทหาร_ของ_เขา_ให้_หัก_ขา_คน_ที่_ถูก_ตรึง_อยู่_บน_ไม้_กางเขน เพื่อ_จะ_ได้_ตาย_เร็ว_ขึ้น และ_จะ_ได้_เอา_ศพ_ออก_ไป
๓๒ พวก_ทหาร_จึง_มา_หัก_ขา_โจร_สอง_คน_ที่_ถูก_ตรึง_กางเขน_พร้อม_กับ_พระ_เยซู
๓๓ แต่_เมื่อ_มา_ถึง_พระ_เยซู พวก_เขา_ก็_เห็น_ว่า_พระองค์_ตาย_แล้ว จึง_ไม่_ได้_หัก_ขา_พระองค์
๓๔ แต่_ทหาร_คน_หนึ่ง_เอา_หอก_แทง_ที่_สีข้าง_ของ_พระ_เยซู เลือด_และ_น้ำ_ก็_ไหล_ทะลัก_ออก_มา
๓๕ (คน_ที่_เห็น_เหตุการณ์_ได้_เล่า_ว่า_เขา_เห็น_อะ_ไร โดย_เรื่อง_ที่_เขา_เล่า_นั้น_เป็น_ความ_จริง เขา_เล่า_ให้_ฟัง_ก็_เพื่อ_ว่า_ท่าน_จะ_ได้_เชื่อ)
๓๖ สิ่ง_นี้_เกิด_ขึ้น_เพื่อ_จะ_เป็น_จริง_ตาม_ที่_พระคัมภีร์_เขียน_ว่า “กระดูก_ของ_พระองค์_จะ_ไม่_หัก_แม้_แต่_ชิ้น_เดียว”
๓๗ และ_มี_ข้อ_พระคัมภีร์_อีก_ข้อ_หนึ่ง_ว่า “พวก_เขา_จะ_มอง_ดู_คน_ที่_พวก_เขา_ได้_แทง”
พระ_เยซู_ถูก_ฝัง
(มธ. 27:57-61; มก. 15:42-47; ลก. 23:50-56)
๓๘ หลัง_จาก_นั้น โยเซฟ_ชาว_อาริมาเธีย_ได้_ขอ_อนุญาต_ปีลาต_นำ_ศพ_พระ_เยซู_ไป โยเซฟ_เป็น_ศิษย์_ลับๆ_ของ_พระ_เยซู เพราะ_เขา_กลัว_พวก_ยิว เมื่อ_ปีลาต_อนุญาต โยเซฟ_จึง_มา_เอา_ศพ_ของ_พระองค์_ไป
๓๙ นิโคเดมัส_ก็_มา_ด้วย เขา_เคย_มา_หา_พระ_เยซู_ก่อน_หน้า_นี้_ใน_ตอน_กลาง_คืน เขา_นำ_เครื่อง_หอม_คือ มดยอบ กับ_กฤษณา_หนัก_ประมาณ_สาม_สิบ_กิโลกรัม_มา_ด้วย
๔๐ โยเซฟ_และ_นิโคเดมัส_ได้_เอา_ศพ_พระ_เยซู_มา_และ_พัน_ด้วย_ผ้า_ลินิน_พร้อม_กับ_เครื่อง_หอม_ตาม_ธรรมเนียม_การ_ฝังศพ_ของ_ยิว
๔๑ ใกล้ๆ_กับ_ที่_ที่_พระ_เยซู_ถูก_ตรึง_นั้น_มี_สวน_อยู่_แห่ง_หนึ่ง และ_ใน_สวน_นั้น_มี_อุโมงค์_ฝัง_ศพ^_ใหม่_เอี่ยม_ที่_ยัง_ไม่_เคย_ใช้_วาง_ศพ_ใคร_มา_ก่อน
๔๒ พวก_เขา_วาง_ศพ_ของ_พระองค์_ไว้_ใน_อุโมงค์_นั้น_เพราะ_มัน_อยู่_ใกล้_และ_ถึง_เวลา_ที่_จะ_ต้อง_เตรียม_ตัว_สำหรับ_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา_แล้ว