พระ_เยซู_เกิด
(มธ. 1:18-25)
๒
๑ ใน_เวลา_นั้น จักรพรรดิ_ออกัสตัส ออก_คำ_สั่ง_ให้_ประชาชน_ทุก_คน_ทั่ว_ทั้ง_อาณา_จักร_โรมัน_กลับ_ไป_บ้าน_เกิด_ของ_ตน_เพื่อ_จด_ทะเบียน_สำมะโนครัว
๒ ครั้ง_นี้_เป็น_การ_จด_ทะเบียน_สำมะโนครัว_ครั้ง_แรก เกิด_ขึ้น_ใน_สมัย_คีรินิอัส_เป็น_เจ้าเมือง_ซีเรีย
๓ ทุก_คน_จึง_กลับ_ไป_ที่_บ้าน_เกิด_ของ_ตน
๔ โยเซฟ_ซึ่ง_สืบ_เชื้อ_สาย_มา_จาก_กษัตริย์_ดาวิด จึง_ต้อง_ออก_เดิน_ทาง_จาก_เมือง_นาซาเร็ธ ใน_แคว้น_กาลิลี ไป_เมือง_เบธเลเฮม_ใน_แคว้น_ยูเดีย ซึ่ง_เป็น_บ้าน_เกิด_ของ_กษัตริย์_ดาวิด
๕ เขา_พา_มารีย์_คู่_หมั้น_ของ_เขา_ซึ่ง_ตั้ง_ท้อง_อยู่_ไป_ด้วย เพื่อ_ไป_จด_ทะเบียน_สำมะโนครัว_ด้วย_กัน
๖ ใน_ระหว่าง_ที่_พวก_เขา_อยู่_ที่_นั่น_ก็_ถึง_กำหนด_ที่_มารีย์_จะ_คลอด_ลูก
๗ มารีย์_คลอด_ลูก_เป็น_ผู้ชาย นาง_จึง_เอา_ผ้า_อ้อม_พัน_เด็ก_ทารก_นั้น_วาง_ไว้_บน_ราง_หญ้า เพราะ_ไม่_มี_ที่_ไหน_ว่าง_ให้_พวก_เขา_พัก_เลย
พวก_คน_เลี้ยง_แกะ_
ได้_ยิน_ข่าว_เกี่ยว_กับ_พระ_เยซู
๘ ที่_ทุ่ง_หญ้า_นอก_หมู่บ้าน มี_คน_เลี้ยง_แกะ_ที่_กำลัง_ดูแล_ฝูง_แกะ_อยู่_ใน_ตอน_กลาง_คืน
๙ ทูตสวรรค์_องค์_หนึ่ง_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_มา_ปรากฏ_ตัว_ให้_พวก_เขา_เห็น และ_รัศมี_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ส่อง_สว่าง_ล้อมรอบ_พวก_เขา พวก_เขา_ตกใจ_กลัว_มาก
๑๐ แต่_ทูตสวรรค์_พูด_ว่า “ไม่_ต้อง_กลัว เรา_มี_ข่าว_ดีมา_บอก เป็น_ข่าว_ที่_จะ_ทำ_ให้_ทุก_คน_ดีใจ
๑๑ เพราะ_วันนี้ พระผู้ช่วย_ให้_รอด_มา_เกิด_แล้ว_ที่_เมือง_ของ_ดาวิด พระองค์_คือ_พระคริสต์ องค์_เจ้า_ชีวิต^
๑๒ สิ่ง_ที่_จะ_บอก_ให้_เจ้า_รู้_ว่า_เป็น_พระองค์_คือ เจ้า_จะ_พบ_เด็ก_ทารก_ที่_นอน_อยู่_ใน_ราง_หญ้า_และ_มี_ผ้า_อ้อม_ห่อ_ตัว_ไว้”
๑๓ ใน_ทัน_ใด_นั้น ก็_มี_ทูตสวรรค์_หมู่_ใหญ่_ลง_มา_จาก_สวรรค์ มา_รวม_กับ_ทูตสวรรค์_องค์_แรก_นั้น และ_พา_กัน_ร้อง_สรรเสริญ_พระเจ้า_ว่า
๑๔ “สรรเสริญ_พระเจ้า_บน_สวรรค์_สูงสุด
และ_ขอ_ให้_คน_ที่_ทำ_ให้_พระเจ้า_พอใจ ได้_รับ_สันติสุข_ใน_โลก_นี้”
๑๕ เมื่อ_ทูตสวรรค์_กลับ_สู่_สวรรค์_แล้ว คน_เลี้ยง_แกะ_ก็_พูด_กัน_ว่า “ไป_เมือง_เบธเลเฮม_กัน_เถอะ จะ_ได้_ไป_ดู_สิ่ง_ที่_องค์_เจ้า_ชีวิต_บอก_กับ_พวก_เรา”
๑๖ พวก_เขา_รีบ_ไป และ_ได้_พบ_มารีย์_กับ_โยเซฟ_พร้อม_กับ_เด็ก_ทารก_นอน_อยู่_ใน_ราง_หญ้า
๑๗ เมื่อ_เห็น_เด็ก_ทารก_แล้ว พวก_เขา_ก็_เล่า_ให้_คน_ที่_อยู่_ที่_นั่นฟัง_ว่า_ทูตสวรรค์_พูด_อะไร_เกี่ยว_กับ_เด็ก_คน_นี้
๑๘ เมื่อ_พวก_เขา_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น ก็_ประหลาดใจ_มาก
๑๙ แต่_มารีย์_ก็_เก็บ_เรื่อง_นี้_ไว้_ใน_ใจ_และ_นึก_ถึง_เรื่อง_นี้_อยู่_เสมอๆ
๒๐ เมื่อ_คน_เลี้ยง_แกะ_กลับ_ไป_แล้ว พวก_เขา_ก็_ยกย่อง_สรรเสริญ_พระเจ้า_สำหรับ_สิ่ง_ที่_พวก_เขา_ได้_ยิน_และ_ได้_เห็น_มา ซึ่ง_เกิด_ขึ้น_จริง_ตาม_ที่_ทูตสวรรค์_ได้_บอก_ไว้
๒๑ เมื่อ_เด็ก_เกิด_มา_ครบ_แปด_วัน_ก็_ได้_เข้า_พิธี_ขลิบ และ_ได้_ชื่อ_ว่า “เยซู” ซึ่ง_เป็น_ชื่อ_ที่_ทูตสวรรค์_บอก_มารีย์_ไว้_ก่อน_ที่_จะ_ตั้ง_ท้อง
ถวาย_เด็ก_น้อย_เยซู_ใน_วิหาร
๒๒ ตาม_กฎ_ของ_โมเสส คน_ที่_เพิ่ง_คลอด_ลูก_จะ_มี_เวลา_สี่_สิบ_วัน_สำหรับ_ชำระ_ตัว_ให้_สะอาด_ตาม_หลัก_ศาสนา เมื่อ_ครบ_กำ_หนด_นี้_แล้ว พวก_เขา_ก็_ได้_พา_พระ_เยซู_ไป_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม เพื่อ_ถวาย_พระ_เยซู_ให้_กับ_องค์_เจ้า_ชีวิต
๒๓ เพราะ_กฎ_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_บอก_ว่า “ถ้า_ลูก_คน_แรก_เป็น_ผู้ชาย จะ_ต้อง_ยก_เด็ก_คน_นั้น_ให้_องค์_เจ้า_ชีวิต”
๒๔ แล้ว_พวก_เขา_ถวาย_เครื่อง_บูชา^ ตาม_กฎ_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_คือ นก_เขา_สอง_ตัว_หรือ_นก_พิราบ_หนุ่ม_สอง_ตัว
สิเมโอน_เห็น_พระ_เยซู
๒๕ มี_ชาย_คน_หนึ่ง_ชื่อ_สิเมโอน อาศัย_อยู่_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม เขา_เป็น_คน_ที่_ทำ_ตาม_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระเจ้า_และ_เคร่ง_ศาสนา เขา_เฝ้า_รอ_คอย_ว่า_เมื่อ_ไร_พระเจ้า_จะ_มา_ช่วย_เหลือ_ชาว_อิสราเอล พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์_ก็_อยู่_กับ_เขา
๒๖ พระองค์_บอก_เขา_ว่า เขา_จะ_ได้_เห็น_พระคริสต์_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต ก่อน_ที่_เขา_จะ_ตาย
๒๗ พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์_พา_เขา_มา_ที่_วิหาร_ใน_วัน_เดียว_กับ_ที่_มารีย์_และ_โยเซฟ_พา_ลูก_น้อย_เยซู_มา_ทำ_พิธี_ต่างๆ_ตาม_กฏ_ที่_โมเสส_สั่ง_ให้_ทำ_กับ_เด็ก_แรก_เกิด
๒๘ สิเมโอน_ก็_อุ้ม_ทารก_น้อย_ไว้_ใน_อ้อม_แขน แล้ว_สรรเสริญ_พระเจ้า_ว่า
๒๙ “ข้า_แต่_องค์_เจ้า_ชีวิต ตอน_นี้_ขอ_ให้_ปลด_ปล่อย_ทาส_คน_นี้_ให้_ไป_เป็น_สุข_ได้_แล้ว ตาม_ที่_พระองค์_ได้_บอก_ไว้
๓๐ เพราะ_ดวง_ตา_ของ_ข้าพเจ้า_ได้_เห็น_ความ_รอด
๓๑ ที่_พระองค์_เตรียม_ไว้_แล้ว_ให้_ชนชาติ_ทั้งหลาย_ได้_เห็น
๓๒ พระองค์_เป็น_แสงสว่าง_ที่_ส่อง_ให้_กับ_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว_เห็น_ทาง_ของ_พระองค์
และ_นำ_เกียรติ_อัน_ยิ่ง_ใหญ่_มา_ให้_กับ_คน_ของ_พระองค์”
๓๓ โยเซฟ_กับ_มารีย์_งุนงง_มาก ที่_สิเมโอน_พูด_อย่าง_นั้น_เกี่ยว_กับ_ทารก_น้อย
๓๔ แล้ว_สิเมโอน_อวย_พร_พวก_เขา และ_พูด_กับ_นาง_มารีย์_แม่_ของ_ทารก_น้อย_ว่า “พระเจ้า_กำหนด_ไว้_แล้ว_ว่า_เด็ก_คน_นี้_จะ_เป็น_เหตุ_ให้_คน_อิสราเอล_มาก_มาย_ต้อง_ล้ม_ลง_หรือ_ลุก_ขึ้น เด็ก_คน_นี้_จะ_เป็น_สัญญาณ_เตือน_จาก_พระเจ้า_ให้_รู้_ถึง_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระองค์ แต่_คน_จำนวน_มาก จะ_ไม่_ยอมรับ_เขา
๓๕ สิ่ง_นี้_เลย_เปิดโปง_ความ_คิด_ใน_ใจ_ของ_คน_พวก_นี้ เรื่อง_นี้_จะ_ทำ_ให้_คุณ_ทุกข์_ใจ_มาก_เหมือน_มี_ดาบ_ทิ่ม_เข้า_ไป_ใน_ใจ_ของ_คุณ”
อัน_นา_เห็น_พระ_เยซู
๓๖ อันนา ซึ่ง_เป็น_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_คน_หนึ่ง เป็น_ลูกสาว_ของ_ฟานูเอล_จาก_เผ่า_อาเชอร์ นาง_แก่_มาก_แล้ว หลัง_จาก_อยู่_กิน_กับ_สามี_ได้_เพียง_เจ็ด_ปี
๓๗ สามี_ก็_ตาย และ_นาง_ก็_อยู่_เป็น_ม่าย_มา_จน_ถึง_อายุ_แปด_สิบ_สี่ปี นาง_ไม่_เคย_ออก_ไป_จาก_วิหาร_เลย นาง_นมัสการ_พระเจ้า_ทั้ง_วัน_ทั้ง_คืน_ด้วย_การ_อธิษฐาน_และ_ถือ_ศีล_อด_อาหาร^
๓๘ นาง_ได้_เข้า_มา_หา_พวก_เขา เริ่ม_สรรเสริญ_พระเจ้า และ_เล่า_เรื่อง_เด็ก_ทารก_คน_นี้_ให้_กับ_ทุก_คน_ที่_รอ_คอย_เวลา_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม_จะ_ได้_รับ_การ_ปลด_ปล่อย_ให้_เป็น_อิสระ
โยเซฟ_และ_มารีย์_กลับ_บ้าน
๓๙ เมื่อ_พวก_เขา_ทำ_ทุก_อย่าง_ตาม_กฎ_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_แล้ว พวก_เขา_ก็_เดิน_ทาง_กลับ_ไป_เมือง_นาซาเร็ธ_ใน_แคว้น_กาลิลี
๔๐ แล้ว_เด็ก_น้อย_ก็_ได้_เติบโต มี_ร่าง_กาย_สมบูรณ์_แข็งแรง มี_ความเฉลียว_ฉลาด_มาก_ขึ้น_เรื่อยๆ_และ_พระเจ้า_อวย_พร_เขา
ตอน_พระ_เยซู_เป็น_เด็ก
๔๑ ทุกๆ_ปี พ่อ_แม่_ของ_พระ_เยซู_จะ_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม_เพื่อ_ร่วม_ฉลอง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^
๔๒ เมื่อ_พระ_เยซู_อายุ_สิบ_สอง_ปี พวก_เขา_ได้_ไป_ร่วม_ฉลอง_เทศกาล_เหมือน_ทุก_ปี
๔๓ เมื่อ_หมด_เทศกาล_แล้ว พวก_เขา_ก็_เดิน_ทาง_กลับ_บ้าน แต่_เด็ก_น้อย_เยซู_ยัง_อยู่_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม โดย_ที่_พ่อ_กับ_แม่_ไม่_รู้
๔๔ เพราะ_คิด_ว่า_พระองค์_อยู่_กับ_กลุ่ม_คน_ที่_เดิน_ทาง_มา_ด้วย_กัน เมื่อ_ผ่าน_ไป_หนึ่ง_วัน_แล้ว พวก_เขา_เริ่ม_หา_เด็ก_น้อย_เยซู_ใน_กลุ่ม_ญาติ_พี่_น้อง_และ_เพื่อน_ฝูง
๔๕ แต่_ก็_หา_ไม่_พบ จึง_กลับ_ไป_ตาม_หา_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม
๔๖ สาม_วัน_ต่อมา พวก_เขา_ก็_มา_พบ_พระ_เยซู_กำลัง_นั่ง_อยู่_กับ_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ใน_วิหาร^ พระองค์_กำลัง_ตั้ง_คำ_ถาม_กับ_พวก_เขา_อยู่
๔๗ คน_ที่_ได้_ยิน_พระองค์_พูด ก็_ทึ่ง_ใน_ความ_เข้า_ใจ_และ_คำ_ตอบ_ของ_พระองค์
๔๘ เมื่อ_พ่อ_แม่_เห็น_พระองค์_ก็_แปลกใจ แม่_ของ_พระองค์_ก็_พูด_ว่า “ลูก ทำ_ไม_ทำ_กับ_พ่อ_แม่_อย่าง_นี้ พ่อ_แม่_เป็น_ห่วง_แทบ_แย่ เที่ยว_ตาม_หา_ลูก_ไป_จน_ทั่ว_ทุก_ที่”
๔๙ พระ_เยซู_ก็_ตอบ_ว่า “ตาม_หา_ลูก_ทำ_ไม_ครับ แม่_ไม่_รู้_หรือ_ครับ_ว่า_ลูก_จะ_ต้อง_อยู่_ใน_บ้าน_พ่อ”
๕๐ แต่_พวก_เขา_ก็_ไม่_เข้า_ใจ_ว่า_พระองค์_พูด_เรื่อง_อะไร
๕๑ พระ_เยซู_กลับ_ไป_เมือง_นาซาเร็ธ และ_อยู่_ใน_โอวาท_ของ_พ่อ_แม่ แม่_ของ_พระองค์_ก็_เก็บ_เรื่อง_ทั้ง_หมด_นี้_ไว้_ใน_ใจ
๕๒ พระ_เยซู_เจริญ_เติบโต_ขึ้น_ทาง_ด้าน_สติปัญญา_และ_ร่าง_กาย ทั้ง_ยัง_เป็น_ที่_ชื่น_ชอบ_ของ_พระเจ้า_และ_ต่อ_คน_ทั่ว_ไป_มาก_ขึ้น