กลุ่ม_ที่_ไป_กับ_พระ_เยซู
๘
๑ ต่อมา_พระ_เยซู_เดิน_ทาง_ไป_ตาม_เมือง_และ_หมู่บ้าน_ต่างๆ_เพื่อ_ประกาศ_ข่าว_ดี_เกี่ยว_กับ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า พวก_ศิษย์_เอก_ทั้ง_สิบ_สอง_คน_ก็_อยู่_กับ_พระองค์_ด้วย
๒ แล้ว_ยัง_มี_พวก_ผู้หญิง_บางคน_ติด_ตาม_มา_ด้วย ที่_พระองค์_เคย_ขับ_ผี_ร้าย_และ_รักษา_โรค_ต่างๆ_ให้ คือ มารีย์_ชาว_มักดาลา_ที่_พระ_เยซู_เคย_ขับ_ผี_ร้าย_ทั้ง_เจ็ด_ออก_ให้
๓ นาง_โยอันนา_เมีย_ของ_คูซา_ผู้จัดการ_ทรัพย์สิน_ส่วน_ตัว_ของ_กษัตริย์_เฮโรด^ และ_นาง_สูสันนา_กับ_ผู้หญิง_คน_อื่นๆ_ที่_ใช้_ทรัพย์สิน_ส่วน_ตัว_ของ_พวก_นาง_เอง_คอย_ช่วย_เหลือ_พระ_เยซู_กับ_พวก_ศิษย์_เอก_ของ_พระองค์_นั้น
เรื่อง_ชาว_นา_หว่าน_เมล็ด_พืช
(มธ. 13:1-17; มก. 4:1-12)
๔ มี_ชาว_บ้าน_มาก_มาย_จาก_เมือง_ต่างๆ_มาหา_พระ_เยซู พระองค์_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_ให้_พวก_เขา_ฟัง_ว่า
๕ “มี_ชาว_นา_คน_หนึ่ง_ออก_ไป_หว่าน_เมล็ด_พืช ขณะ_ที่_หว่าน_อยู่_นั้น พืช_บาง_เมล็ด_ตก_ตาม_ถนน_หนทาง ถูก_เหยียบ_ย่ำ และ_ถูก_นก_มา_จิก_กิน
๖ บาง_เมล็ด_ก็_ตกลง_ใน_ดิน_ที่_ชั้น_ล่าง_เป็น_หิน หลัง_จาก_ที่_งอก_แล้ว_ก็_เหี่ยว_แห้ง_ไป เพราะ_ราก_ตื้น_จึง_ขาด_ความ_ชุ่มชื้น
๗ บาง_เมล็ด_ก็_ตก_อยู่_ใน_พง_หนาม เมื่อ_งอก_ขึ้น_มา_ก็_ถูก_พง_หนาม_ปกคลุม_จน_ทำ_ให้_ไม่_เจริญ_เติบ_โต
๘ บาง_เมล็ด_ตกใน_ที่ดิน_ดี เมื่อ_งอก_ขึ้น_มา_ก็_เกิด_ผล_เป็น_ร้อย_เท่า_ของ_ที่_หว่าน_ไว้” เมื่อ_พระองค์_เล่า_เสร็จ_แล้ว ก็_พูด_ว่า “ใคร_มี_หู ก็_ฟัง_ไว้_ให้_ดี”
๙ พวก_ศิษย์_ถาม_พระองค์_ว่า “เรื่อง_ที่_เล่า_ให้_ฟัง_นี้ หมายถึง_อะไร_ครับ”
๑๐ พระองค์_ตอบ_ว่า “มี_แต่_พวก_คุณ_เท่า_นั้น_ที่_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ถึง_เรื่อง_ความ_ลับ_ของ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า แต่_สำหรับ_คน_อื่น เรา_จะ_พูด_เป็น_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_ให้_ฟัง เพื่อ_ว่า
‘แม้_พวก_เขา_มอง_ดู
ก็_จะ_ไม่_เห็น
แม้_พวก_เขา_ได้_ยิน
ก็_จะ_ไม่_เข้า_ใจ’” (อิสยาห์ 6:9)
พระ_เยซู_อธิบาย_เรื่อง_เมล็ด_พืช
(มธ. 13:18-23; มก. 4:13-20)
๑๑ นี่_คือ_ความ_หมาย_ของ_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_นั้น “เมล็ด_พืช_ก็_คือ_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า
๑๒ เมล็ด_พืช_ที่_ตก_ตาม_ถนน_หนทาง_ก็_คือ คน_ที่_ได้_ยิน_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า แต่_ถูก_มารร้าย_มา_แย่ง_เอา_ถ้อย_คำ_นั้น_ไป_จาก_ใจ_ของ_เขา ทำ_ให้_เขา_ไม่_เชื่อ ก็_เลย_ไม่_รอด
๑๓ เมล็ด_พืช_ที่_ตกใน_ดิน_ที่_ชั้น_ล่าง_เป็น_หิน_ก็_คือ คน_ที่_ได้_ยิน_ถ้อย_คำ และ_รับ_ไว้_ทัน_ที_ด้วย_ความ_ดีใจ_แต่_มี_ราก_ที่_ไม่_ลึก จึง_เหมือน_คน_ที่_เชื่อ_ประเดี๋ยว_เดียว เมื่อ_เกิด_ความ_ทุกข์_ยาก_ใน_ชีวิต_ก็_เลิก_เชื่อ
๑๔ เมล็ด_พืช_ที่_ตก_อยู่_กลาง_พง_หนาม ก็_คือ_คน_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า_และ_รับ_ไว้ แต่_เพราะ_ความ_กังวล_ใจ หรือ_เห็น_แก่_ความ_ร่ำรวย หรือ_ความ_สนุกสนาน_ใน_ชีวิต ทำ_ให้_ไม่_เกิด_ผล
๑๕ เมล็ด_พืช_ที่_ตกใน_ดิน_ดี ก็_คือ_คน_ที่_มี_จิต_ใจ_ดี_และ_ซื่อ_สัตย์ เมื่อ_ได้_ยิน_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า ก็_เก็บ_รักษา_ไว้ และ_เกิด_ผล_มาก_ด้วย_ความ_มานะ_อดทน”
จุด_ตะเกียง_ซ่อน_ไว้_ใต้_ถัง
(มก. 4:21-25)
๑๖ “คง_ไม่_มี_ใคร_จุด_ตะเกียง_แล้ว_เอา_ถัง_มา_ครอบ_ไว้_หรือ_วาง_ไว้_ใต้_เตียง_หรอก แต่_เขา_จะ_วาง_ไว้_บน_เชิง_ตะเกียง จะ_ได้_ส่อง_สว่าง_ให้_กับ_คน_ที่_เข้า_มา_ใน_บ้าน
๑๗ ทุก_อย่าง_ที่_ซ่อน_ไว้_เดี๋ยว_นี้ ก็_จะ_ถูก_ค้น_พบ ทุก_อย่าง_ที่_เป็น_ความ_ลับ_เดี๋ยว_นี้ ก็_จะ_ถูก_เปิดเผย
๑๘ ถ้า_อย่าง_นั้น ระวัง_ให้_ดี_ว่า_คุณ_จะ_เป็น_ผู้_ฟัง_แบบ_ไหน คน_ที่_เข้า_ใจ_ดี_อยู่_แล้ว ก็_จะ_เข้า_ใจ_มาก_ยิ่ง_ขึ้น ส่วน_คน_ที่_ไม่_เข้า_ใจ_แล้ว_ยัง_ไม่_สนใจ_ฟัง_อีก แม้แต่_เรื่อง_ที่_เขา_คิด_ว่า_เข้า_ใจ_ก็_จะ_หาย_ไป_ด้วย”
ครอบ_ครัว_ที่_แท้_จริง_ของ_พระ_เยซู_
คือ_คน_ที่_ติด_ตาม_พระองค์
(มธ. 12:46-50; มก. 3:31-35)
๑๙ เมื่อ_แม่_กับ_น้องๆ_ของ_พระ_เยซู_มาหา ก็_เข้า_ไป_ไม่_ถึง_พระองค์_เพราะ_คน_แน่น_มาก
๒๐ มี_คน_มา_บอก_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์ แม่_กับ_พวก_น้องๆ_ของ_อาจารย์ มา_ยืน_รอ_พบ_อาจารย์_อยู่_ด้าน_นอก_ครับ”
๒๑ พระองค์_ตอบ_ไป_ว่า “แม่_และ_น้องๆ_ของ_เรา_ก็_คือ_คน_เหล่า_นั้น_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า แล้ว_ทำ_ตาม”
พระเยซู_ห้าม_ลม_และ_คลื่น
(มธ. 8:23-27; มก. 4:35-41)
๒๒ วัน_หนึ่ง_ที่_ทะเล_สาบ พระ_เยซู_ลง_เรือ_พร้อม_กับ_พวก_ศิษย์ พระองค์_ออก_ปาก_ชวน_ว่า “พวก_เรา_ข้าม_ไป_ฝั่ง_โน้น_กัน_เถอะ” พวก_เขา_จึง_ออก_เรือ
๒๓ ขณะ_ที่_เรือ_แล่น_ไป พระ_เยซู_ก็_นอน_หลับ เกิด_พายุ_ใหญ่_ขึ้น_กลาง_ทะเล_สาบ น้ำ_ซัด_เข้า_เรือ_จน_เกือบ_จะ_จม_อยู่_แล้ว ทุก_คน_ตก_อยู่_ใน_อันตราย
๒๔ พวก_เขา_จึง_พา_กัน_ไป_ปลุก_พระ_เยซู ตะโกน_ว่า “อาจารย์ อาจารย์ พวก_เรา_กำลัง_จะ_จม_อยู่_แล้ว” พระองค์_ก็_ตื่น_ขึ้น_มา และ_สั่ง_ลม_และ_คลื่น_ให้_สงบ พายุ_ก็_หยุด_ทุก_อย่าง_ก็_สงบ_นิ่ง
๒๕ แล้ว_พระ_เยซู_พูด_กับ_พวก_เขา_ว่า “ความ_เชื่อ_ของ_พวก_คุณ หาย_ไป_ไหน_หมด”
พวก_เขา_ก็_เกรง_กลัว_และ_ประหลาดใจ พร้อม_กับ_พูด_กัน_ว่า “คน_นี้_เป็น_ใคร_กัน แม้แต่_ลม_และ_คลื่น_ก็_ยัง_สั่ง_ได้ และ_มัน_ก็_เชื่อ_ฟัง_ด้วย”
ชาย_ที่_ถูก_ผี_ร้าย_สิง
(มธ. 8:28-34; มก. 5:1-20)
๒๖ พวก_เขา_แล่น_เรือ_ข้าม_มา_อีก_ฝั่ง_หนึ่ง_ของ_ทะเล_สาบ_กาลิลี ถึง_เขต_แดน_ของ_ชาว_เกราซา
๒๗ เมื่อ_พระ_เยซู_ขึ้น_มา_บน_ฝั่ง ก็_เจอ_ชาย_คน_หนึ่ง_ที่_มา_จาก_เมือง_นั้น เขา_ถูก_ผี_ร้าย_สิง_อยู่ เขา_แก้_ผ้า_และ_ไม่_ได้_อยู่_บ้าน_มา_นาน_แล้ว แต่_อยู่_ตาม_อุโมงค์_ฝัง_ศพ
๒๘ เมื่อ_เขา_เห็น_พระ_เยซู ก็_ล้ม_ลง_ต่อหน้า_พระองค์ พร้อม_กับ_ร้อง_ตะโกน_สุด_เสียง_ว่า “เยซู บุตร_ของ_พระเจ้า_สูงสุด มา_ยุ่ง_กับ_ผม_ทำ_ไม ขอ_ร้องละ_อย่า_ได้_ทรมาน_ผม_เลย”
๒๙ ที่_มัน_พูด_อย่าง_นี้ ก็_เพราะ_พระ_เยซู_สั่ง_ให้_มัน_ออก_จาก_ร่าง_ของ_ชาย_คน_นั้น มัน_ชอบ_เข้า_สิง_ชาย_คน_นี้_อยู่_เรื่อย ขนาด_เอา_โซ่_ล่าม_มือ_และ_เท้า_ทั้ง_สอง_ข้าง_และ_คุม_ขัง_เอา_ไว้ เขา_ก็_ยัง_ทำลาย_โซ่_ตรวน_เหล่า_นั้น_ได้ และ_ผี_ร้าย_ก็_บังคับ_ให้_ชาย_คน_นี้_เข้า_ไป_ใน_ที่_เปล่า_เปลี่ยว_แห้ง_แล้ง
๓๐ พระ_เยซู_ถาม_มัน_ว่า “เอ็ง_ชื่อ_อะไร” มัน_ตอบ_ว่า “ชื่อ_กอง ครับ” ที่_มัน_ตอบ_อย่าง_นี้ ก็_เพราะ_มี_พวก_มัน_หลาย_ตน_สิง_อยู่_ใน_ชาย_คน_นี้
๓๑ พวก_มัน_ต่าง_ก็_อ้อน_วอน_พระ_เยซู_ไม่_ให้_ส่ง_พวก_มัน_ไป_ลง_หลุม_ที่_ลึก_มาก
๓๒ มี_หมู_ฝูง_ใหญ่_ถูก_ปล่อย_ให้_หา_กิน_อยู่_ตาม_ไหล่_เขา_แถวๆ_นั้น พวก_ผี_ร้าย_จึง_ขอ_ร้อง_พระ_เยซู ให้_พวก_มัน_เข้า_ไป_สิง_อยู่_ใน_หมู_ฝูง_นั้น_แทน พระ_เยซู_ก็_ยอม
๓๓ พวก_มัน_จึง_พา_กัน_ออก_จาก_ร่าง_ชาย_คน_นี้ และ_เข้า_ไป_สิง_หมู_ฝูง_นั้น_แทน หมู_ทั้ง_ฝูง_ก็_พา_กัน_วิ่ง_กรู_กัน_จาก_ไหล่_เขา_สูง_ชัน_ลง_สู่_ทะเล_สาบ จม_น้ำ_ตาย_หมด
๓๔ เมื่อ_คน_เลี้ยง_หมู_เห็น_อย่าง_นั้น ก็_พา_กัน_วิ่ง_ไป_และ_เล่า_เรื่อง_นี้_ไป_ทั่ว_ทั้ง_ใน_เมือง_และ_ใน_ชนบท
๓๕ ชาว_บ้าน_ก็_แห่_กัน_ออก_มา_ดู_ว่า_เกิด_อะไร_ขึ้น พวก_เขา_มา_หา_พระ_เยซู และ_ได้_พบ_กับ_ชาย_คน_ที่_ผี_ร้าย_ออก_ไป_จาก_เขา_แล้ว นั่ง_อยู่_ที่_เท้า_ของ_พระ_เยซู สวม_เสื้อผ้า_เรียบร้อย_และ_สงบสติ_ดี พวก_เขา_ก็_กลัว_มาก
๓๖ ส่วน_คน_ที่_เห็น_เหตุการณ์_ก็_เล่า_ว่า_ชาย_ที่_ถูก_ผีสิง_คน_นี้_หาย_ได้_ยัง_ไง
๓๗ ทุก_คน_ที่_อยู่_แถวๆ_นั้น_ขอ_ร้อง_ให้_พระ_เยซู_ไป_จาก_เขต_แดน_ของ_พวก_เขา เพราะ_พวก_เขา_กลัว_กัน_มาก พระ_เยซู_ก็_เลย_ลง_เรือ_จาก_ไป
๓๘ ชาย_คน_ที่_เคย_ถูก_ผี_ร้าย_สิง_ขอ_ตาม_พระองค์_ไป_ด้วย แต่_พระองค์_ส่ง_เขา_กลับ_บอก_ว่า
๓๙ “กลับ_บ้าน_ไป_เถอะ แล้ว_ไป_เล่า_ให้_ทุก_คน_ฟัง_ว่า_พระเจ้า_ได้_ทำ_อะไร_ให้_กับ_คุณ_บ้าง” ชาย_คน_นั้น_ก็_กลับ_ไป และ_เล่า_เรื่อง_ทุก_อย่าง_ที่_พระ_เยซู_ทำ_ให้_กับ_เขา_ไป_ทั่ว_ทั้ง_เมือง
พระ_เยซู_ทำ_เด็ก_ผู้หญิง_ฟื้น_
และ_รักษา_ผู้หญิง_ที่_ตก_เลือด
(มธ. 9:18-26; มก. 5:21-43)
๔๐ เมื่อ_พระ_เยซู_กลับ_มา_ถึง_กาลิลี มี_ชาว_บ้าน_มา_คอย_ต้อนรับ_พระองค์_อยู่_ที่_นั่น
๔๑ ชาย_คน_หนึ่ง_ชื่อ_ไยรัส เป็น_หัวหน้า_ของ_ที่_ประชุม_ชาว_ยิว^ เขา_ได้_มา_ก้ม_กราบ_แทบ_เท้า_พระ_เยซู อ้อน_วอน_พระองค์_ให้_ไป_บ้าน_ของ_เขา
๔๒ เพราะ_ลูกสาว_คน_เดียว_ของ_เขา ที่_มี_อายุ_เพียง_สิบ_สอง_ปี_กำลัง_จะ_ตาย ใน_ระหว่าง_ทาง_ที่_พระ_เยซู_ไป_นั้น ก็_มี_ชาว_บ้าน_เบียด_เสียด_พระองค์_รอบ_ด้าน
๔๓ ใน_กลุ่ม_คน_นี้_มี_ผู้หญิง_คน_หนึ่ง_ที่_ทน_ทุกข์_ทรมาน_มาก_เพราะ_ตก_เลือด_มา_สิบ_สอง_ปี_แล้ว นาง_เสีย_เงิน_เสีย_ทอง_ไป_กับ_การ_รักษา_จน_หมดเนื้อ_หมดตัว แต่_ก็_ยัง_ไม่_หาย
๔๔ นาง_จึง_เข้า_มา_ทาง_ข้าง_หลัง_พระองค์ และ_แตะ_ชาย_เสื้อ_พระองค์ เลือด_ที่_ไหล_อยู่_ก็_หยุด_ทัน_ที
๔๕ พระ_เยซู_ถาม_ขึ้น_ว่า “ใคร_แตะ_ตัว_เรา” พวก_เขา_ต่าง_ปฏิเสธ เปโตร_พูด_ว่า “อาจารย์_ครับ มี_คน_เบียด_เสียด_พระองค์_แน่น_ไป_หมด”
๔๖ แต่_พระองค์_ก็_พูด_ว่า “มี_คน_แตะ_ตัว_เรา_แน่ เพราะ_เรา_รู้สึก_ว่า_มี_พลัง_แผ่ซ่าน_ออก_จาก_ตัว”
๔๗ เมื่อ_หญิง_คน_นั้น_เห็น_ว่า นาง_หลบ_ไม่_พ้น_แล้ว ก็_ออก_มา_ก้ม_กราบ_ลง_ต่อหน้า_พระ_เยซู ด้วย_ความ_กลัว_จน_ตัว_สั่น_ต่อหน้า_คน_ทั้งหลาย นาง_อธิบาย_ว่า ทำ_ไม_นาง_ถึง_ไป_แตะ_ต้อง_ตัวพระ_องค์ ซึ่ง_ทำ_ให้_นาง_หาย_จาก_โรค_ทัน_ที
๔๘ แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_กับ_หญิง_คน_นั้น_ว่า “ลูก_เอ๋ย ความ_เชื่อ_ของ_คุณ ได้_ทำ_ให้_คุณ_หาย_แล้ว ไป_เป็น_สุข_เถิด”
๔๙ ขณะ_ที่_พระองค์_ยัง_พูด_อยู่_นั้น_มี_คน_จาก_บ้าน_ของ_ไยรัส_มา_บอก_เขา_ว่า “ลูกสาว_ของ_ท่าน_ตาย_แล้ว ไม่_ต้อง_รบกวน_อาจารย์_อีก_ต่อ_ไป_แล้ว”
๕๐ แต่_พระ_เยซู_ได้_ยิน_เรื่อง_นี้ ก็_เลย_พูด_กับ_ไยรัส_ว่า “ไม่_ต้อง_กลัว ขอ_ให้_เชื่อ_เท่า_นั้น แล้ว_ลูกสาว_ของ_คุณ_จะ_หาย”
๕๑ เมื่อ_พระ_เยซู_ไป_ถึง_บ้าน_ไยรัส พระองค์_ไม่_อนุญาต_ให้_ใคร_เข้า_ไป_กับ_พระองค์_เลย นอก_จาก_เปโตร ยอห์น ยากอบ และ_พ่อ_แม่_ของ_เด็ก_เท่า_นั้น
๕๒ คน_ทั้งหลาย_ต่าง_พา_กัน_ร้องไห้_คร่ำ_ครวญ_ให้_กับ_เด็ก_สาว พระ_เยซู_พูด_ว่า “หยุด_ร้องไห้_ได้_แล้ว เด็ก_คน_นี้_ยัง_ไม่_ตาย แค่_นอน_หลับ_เท่า_นั้น”
๕๓ พวก_เขา_หัวเราะเยาะ_พระองค์ เพราะ_รู้_ว่า_เด็ก_คน_นั้น_ตาย_แล้ว_จริงๆ
๕๔ ฝ่าย_พระ_เยซู_ก็_จับ_มือ_เด็ก_และ_เรียก_เธอ_ว่า “หนู_น้อย_จ๋า ลุก_ขึ้น_เถิด”
๕๕ แล้ว_วิญญาณ_ของ_เธอ_ก็_กลับ_เข้า_สู่_ร่าง_อีก_ครั้ง และ_เธอ_ก็_ลุก_ขึ้น_มา_ทัน_ที พระ_เยซู_จึง_บอก_พวก_เขา_ให้_เอา_อาหาร_มา_ให้_เธอ_กิน
๕๖ พ่อ_แม่_ของ_เธอ_ต่าง_ก็_ประหลาดใจ_มาก แต่_พระองค์_สั่ง_ห้าม_ไม่_ให้_เล่า_เรื่อง_นี้_ให้_ใคร_ฟัง