พระ_เยซู_ส่ง_ศิษย์_เอก_สิบ_สอง_คน_ออก_ไป
(มธ. 10:5-15; มก. 6:7-13)
๙
๑ พระ_เยซู_เรียก_ศิษย์_เอก^ ทั้ง_สิบ_สอง_คน_มา แล้ว_พระองค์_ก็_ให้_พวก_เขา_มี_ฤทธิ์_และสิทธิ_อำนาจ_เหนือ_ผี_ชั่ว_ทั้ง_หมด และ_รักษา_โรค_ภัย_ไข้_เจ็บ_ได้
๒ แล้ว_พระองค์_ก็_ส่ง_พวก_เขา_ออก_ไป_ประกาศ_เรื่อง_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า และ_ให้_รักษา_คน_เจ็บ_ป่วย
๓ พระองค์_สั่ง_ว่า “ไม่_ต้อง_เอา_อะไร_ติดตัว_ไป_เลย ไม่ว่า_จะ_เป็น_ไม้เท้า ถุง_ย่าม อาหาร เงิน_หรือ_เสื้อผ้า_สำรอง
๔ เมื่อ_เข้า_ไป_อยู่_ใน_บ้าน_หลัง_ไหน_แล้ว ก็_ให้_อยู่_ที่_นั่น_ตลอด_จน_กว่า_จะ_ออก_จาก_เมือง_นั้น_ไป
๕ ถ้า_เมือง_ไหน_ไม่_ต้อนรับ ก็_ให้_ออก_จาก_เมือง_นั้น_ไป แล้ว_สะบัด_ฝุ่น_ออก_จาก_เท้า ด้วย เพื่อ_เป็น_การ_เตือน_พวก_เขา”
๖ พวก_เขา_ก็_ได้_ไป_ประกาศข่าว_ดี^ นี้ ทั่ว_ทุก_หมู่บ้าน_และ_รักษา_คน_เจ็บ_ป่วย_ด้วย
เฮโรด_สับสน_เรื่อง_พระ_เยซู
(มธ. 14:1-12; มก. 6:14-29)
๗ เมื่อ_เฮโรด^ ผู้ปก_ครอง_แคว้น_กาลิลี ได้_ยิน_เรื่อง_ต่างๆ_ที่_เกิด_ขึ้น_นี้ ก็_มึน_งง_สงสัย เพราะ_มี_คน_บอก_เขา_ว่า_พระ_เยซู “เป็น_ยอห์น_ที่_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย”
๘ บางคน_ก็_บอก_ว่า “เป็น_เอลียาห์^ ที่_มา_ปรากฏ_ให้_เห็น” หรือ_บางคน_ก็_บอก_ว่า_เป็น “ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ คน_หนึ่ง_จาก_สมัย_ก่อน_ที่_ฟื้น_ขึ้น_มา_ใหม่”
๙ แต่_เฮโรด_พูด_ว่า “เรา_ตัด_หัว_ยอห์น_ไป_แล้ว แล้ว_คน_นี้_ที่_เรา_ได้_ยิน_คน_พูด_ถึง เป็น_ใคร_กัน_แน่” พระองค์_ก็_เลย_อยาก_จะ_เจอ_พระ_เยซู
พระ_เยซู_เลี้ยง_คน_ห้า_พัน_คน
(มธ. 14:13-21; มก. 6:30-44; ยฮ. 6:1-14)
๑๐ เมื่อ_พวก_ศิษย์_เอก^ กลับ_มา ก็_เล่า_เรื่อง_ทุก_อย่าง_ที่_พวก_เขา_ได้_ทำ_และ_สอน_ให้_กับ_พระ_เยซู_ฟัง แล้ว_พระองค์_จึง_พา_พวก_เขา_ปลีก_ตัว_ออก_ไป_ที่_เมือง_เบธไซดา
๑๑ เมื่อ_พวก_ชาว_บ้าน_รู้_เข้า ก็_ตาม_พระองค์_ไป พระองค์_ก็_ต้อนรับ_พวก_เขา พร้อม_กับ_เล่า_เรื่อง_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_ให้_ฟัง และ_ยัง_ได้_รักษา_คน_ที่_เจ็บ_ไข้_ได้_ป่วย_ด้วย
๑๒ พอ_ตก_เย็น ศิษย์_เอก_ทั้ง_สิบ_สอง_คน_พา_กัน_มา_หา_พระ_เยซู พูด_ว่า “ส่ง_ชาว_บ้าน_พวก_นี้_กลับ_ไป_เถอะ พวก_เขา_จะ_ได้_ไปหา_อาหาร_กิน_และ_หา_ที่_พัก_ตาม_หมู่บ้าน_หรือ_ไร่_นา_ใกล้ๆนี้_ใน_คืน_นี้ เพราะ_ที่_นี่_เปลี่ยว_มาก”
๑๓ แต่_พระ_เยซู_กลับ_บอก_ว่า “พวก_คุณ_หา_อะไร_มา_เลี้ยง_พวก_เขา_สิ”
พวก_ศิษย์_ตอบ_ว่า “พวก_เรา_มี_แค่_ขนมปัง_ห้า_ก้อน_กับ_ปลา_สอง_ตัว_เท่า_นั้น ถ้า_จะ_ให้_มี_อาหาร_พอ_ก็_ต้อง_ไป_ซื้อ_มา_เลี้ยง_พวก_เขา_ทุก_คน”
๑๔ ขณะ_นั้น_มี_ผู้ชาย_อยู่_ประมาณ_ห้า_พัน_คน แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า “ถ้า_งั้น_ไป_บอก_ให้_พวก_เขา_นั่ง_กัน_เป็น_กลุ่มๆ กลุ่ม_ละ_ประมาณ_ห้า_สิบ_คน”
๑๕ พวก_เขา_ก็_ไป_ทำ_ตาม ทุก_คน_นั่ง_ลง_เป็น_กลุ่มๆ
๑๖ พระ_เยซู_หยิบ_ขนมปัง_ห้า_ก้อน และ_ปลา_สอง_ตัว_ขึ้น_มา พร้อม_แหงน_หน้า_ขึ้น_มอง_ท้องฟ้า ขอบคุณ_พระเจ้า_สำหรับ_อาหาร แล้ว_หัก_ขนมปัง_ส่ง_ให้_กับ_พวก_ศิษย์ เพื่อ_เอา_ไป_แบ่ง_ให้_กับ_ทุก_คน
๑๗ พวก_ชาว_บ้าน_ต่าง_กิน_กัน_จน_อิ่ม และ_พวก_ศิษย์_ก็_เก็บ_เศษ_อาหาร_ที่_เหลือ_กิน_ได้_อีก_สิบ_สอง_เข่ง_เต็มๆ
พระ_เยซู_คือ_กษัตริย์_ผู้_ยิ่ง_ใหญ่
(มธ. 16:13-19; มก. 8:27-29)
๑๘ เมื่อ_พระ_เยซู_อธิษฐาน_อยู่_คน_เดียว พวก_ศิษย์_ก็_พา_กัน_มา_หา_พระองค์ พระองค์_จึง_ถาม_ว่า “ชาว_บ้าน_พูด_ว่า_เรา_เป็น_ใคร”
๑๙ พวก_เขา_ตอบ_ว่า “บางคน_ว่า_เป็น_ยอห์น_คน_ทำ_พิธี_จุ่ม_น้ำ บางคน_ก็_ว่า_เป็น_เอลียาห์ แต่_บางคน_ว่า_เป็น_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_คน_หนึ่ง_ใน_สมัย_ก่อน_ที่_ฟื้น_ขึ้น_มา_ใหม่”
๒๐ พระองค์_จึง_ถาม_พวก_เขา_ว่า “แล้ว_พวก_คุณ_ล่ะ_ว่า_เรา_เป็น_ใคร”
เปโตร_ตอบ_ว่า “เป็น_กษัตริย์_ผู้_ยิ่ง_ใหญ่^ ของ_พระเจ้า”
๒๑ พระ_เยซู_เตือน_พวก_เขา_ว่า_อย่า_บอก_ให้_ใคร_รู้
พระ_เยซู_บอก_ว่า_พระองค์_จะ_ต้อง_ตาย
(มธ. 16:21-28; มก. 8:30-9:1)
๒๒ พระองค์_พูด_ว่า “บุตร_มนุษย์_จะ_ต้อง_ทน_ทุกข์_ทรมาน_หลาย_อย่าง พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว พวก_หัวหน้า_นักบวช_และ_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ก็_จะ_ไม่_ยอมรับ_พระองค์ และ_พระองค์_จะ_ต้อง_ถูก_ฆ่า แต่_พระองค์_จะ_ฟื้น_ขึ้น_มา_ใหม่_ใน_วันที่_สาม”
๒๓ แล้ว_พระองค์_ก็_พูด_กับ_ทุก_คน_ว่า “ถ้า_ใคร_อยาก_จะ_ติด_ตาม_เรา ต้อง_เลิก_ตามใจ_ตัวเอง แล้ว_แบก_กางเขน_ของ_ตัวเอง_ตาม_เรา_ทุกๆ_วัน
๒๔ คน_ที่_พยายาม_จะ_รักษา_ชีวิต_ของ_ตน_ไว้ ก็_จะ_สูญเสีย_ชีวิต_ไป แต่_คน_ที่_ยอม_สูญเสีย_ชีวิต_ของ_ตน_เพื่อ_เรา ก็_จะ_รักษา_ชีวิต_แท้_ไว้ได้
๒๕ จะ_มี_ประโยชน์_อะไร_ล่ะ ถ้า_หาก_ได้_เป็น_เจ้า_ของ_ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ใน_โลก แต่_ต้อง_สูญเสีย_ชีวิต_ของ_ตัวเอง_หรือ_ถูก_ทำลาย_ไป
๒๖ คน_ไหน_ที่_อับอาย_ที่_จะยอมรับ_เรา_และ_ถ้อย_คำ_ของ_เรา บุตร_มนุษย์_ก็_จะ_อับอาย_ที่_จะรับ_คน_นั้น_ด้วย_เหมือน_กัน_ใน_วัน_ที่_บุตร_มนุษย์_มา_พร้อม_กับ_สง่าราศี_ของ_พระองค์ สง่าราศี_ของ_พระบิดา และ_ของ_พวก_ทูตสวรรค์_ที่_ศักดิ์สิทธิ์
๒๗ แต่_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า มี_บางคน_ที่_ยืน_อยู่_ที่_นี่ จะ_ยัง_ไม่_ตาย_จน_กว่า_จะ_ได้_เห็น_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_เสีย_ก่อน”
โมเสส เอลียาห์_และ_พระ_เยซู
(มธ. 17:1-8; มก. 9:2-8)
๒๘ หลัง_จาก_นั้น_ประ_มาณ_แปด_วัน พระองค์_พา_เปโตร ยอห์น และ_ยากอบ_ขึ้น_ไป_บน_ภูเขา_เพื่อ_อธิษฐาน
๒๙ ใน_ขณะ_ที่_อธิษฐาน ใบ_หน้า_ของ_พระองค์_ก็_เปลี่ยน_ไป เสื้อผ้า_พระองค์_เปลี่ยน_เป็น_สีขาว_เปล่ง_ประกาย_แวววาว
๓๐ อยู่ๆ_ก็_มี_ชาย_สอง_คน คือ_โมเสส_กับ_เอลียาห์ มา_พูด_คุย_อยู่_กับ_พระองค์_ที่_นั่น
๓๑ ทั้ง_สอง_เปล่ง_รัศมี_เจิดจ้า พวก_เขา_กำลัง_พูด_ถึง_การ_ตาย_ของ_พระ_เยซู_ที่_กำลัง_จะ_เกิด_ขึ้น_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม
๓๒ ส่วน_เปโตร_กับ_เพื่อน_อีก_สอง_คน_นั้น_ง่วง_มาก แต่_เมื่อ_พวก_เขา_ตื่น_เต็มที่ ก็_เห็น_รัศมี_อัน_เจิดจ้า_ของ_พระ_เยซู และ_เห็น_ชาย_สอง_คน_ยืน_อยู่_กับ_พระองค์
๓๓ เมื่อ_ชาย_สอง_คน_นั้น_กำลัง_จะ_ไป เปโตร_พูด_กับ_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์_ครับ ดี_จัง_เลย_ที่_พวก_เรา_อยู่_ที่_นี่ เรา_จะ_ได้_สร้าง_เพิง_ขึ้น_สาม_หลัง สำหรับ_พระองค์_หนึ่ง_หลัง โมเสส_หนึ่ง_หลัง และ_เอลียาห์_อีก_หนึ่ง_หลัง” แต่_เปโตร_ไม่_รู้_หรอก_ว่า_ตัวเอง_กำลัง_พูด_อะไร_ออก_ไป
๓๔ ขณะ_ที่_เปโตร_กำลัง_พูด_อยู่_นั้น ก็_มี_เมฆ_ลอย_มา_ปกคลุม_พวก_เขา_ไว้ พวก_เขา_กลัว_มาก
๓๕ มี_เสียง_หนึ่ง_ดัง_ออก_มา_จาก_เมฆ_ว่า “นี่_คือ_ลูก_ของ_เรา_ที่_เรา_เลือก_ไว้ ให้_เชื่อ_ฟัง_เขา”
๓๖ เมื่อ_เสียง_นั้น_เงียบ_ลง พวก_เขา_ก็_เห็น_แต่_พระ_เยซู_เท่า_นั้น แล้ว_พวก_ศิษย์_ก็_เก็บ_เรื่อง_ที่_ได้_เห็น_นี้_ไว้_ใน_ใจ ไม่_ได้_เล่า_ให้_ใคร_ฟัง_เลย_ใน_ตอน_นั้น
พระ_เยซู_รักษา_เด็ก_ผู้ชาย_ที่_มี_ผี_ร้าย_สิง_อยู่
(มธ. 17:14-18; มก. 9:14-27)
๓๗ วัน_ต่อมา เมื่อ_พวก_เขา_เดิน_ลง_มา_จาก_ภูเขา ชาว_บ้าน_กลุ่ม_ใหญ่_มา_หา_พระ_เยซู
๓๘ ชาย_คน_หนึ่ง_ใน_ฝูงชน_นั้น_ร้อง_ขึ้น_ว่า “อาจารย์_ครับ ช่วย_ลูก_ผม_ด้วย ผม_มี_ลูกชาย_เพียง_คน_เดียว_เท่า_นั้น
๓๙ ผี_ร้าย_ชอบ_เข้า_สิง_เขา เขา_ก็_จะ_กรีด_ร้อง_ทัน_ที บาง_ครั้ง_มัน_ก็_ทำ_ให้_เด็ก_ล้ม_ชัก_ดิ้น_ชัก_งอ น้ำลาย_ฟูม_ปาก มัน_แทบ_จะ_ไม่_เคย_ออก_จาก_ตัว_เขา_เลย และ_ชอบ_ทำร้าย_เขา_อยู่_เรื่อย
๔๐ ผม_ได้_ขอ_ร้อง_ให้_พวก_ศิษย์_ของ_ท่าน_ขับ_มัน_ออก_ไป แต่_พวก_เขา_ก็_ทำ_ไม่_ได้”
๔๑ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_ว่า “พวก_ขาด_ความ_เชื่อ_และ_หัวดื้อ เรา_จะ_ต้อง_อยู่_กับ_พวก_คุณ_ไป_อีก_นาน_แค่_ไหน เรา_จะ_ต้อง_อดทน_กับ_พวก_คุณ_ไป_ถึง_ไหน พา_ลูก_คุณ_มา_นี่_ซิ”
๔๒ เมื่อ_เด็ก_นั้น_กำลัง_เดิน_เข้า_มา ผี_ร้าย_ก็_ทำ_ให้_เขา_ล้ม_ลง_ชัก_ดิ้น_ชัก_งอ_กับ_พื้น พระ_เยซู_ได้_ตวาด_ไล่_ผี_ร้าย_นั้น_ออก_ไป และ_รักษา_เด็ก_คน_นั้น แล้ว_ส่ง_คืน_ให้_กับ_พ่อ_ของ_เขา
๔๓ ทุก_คน_ต่าง_พา_กัน_ประหลาดใจ_มาก_ถึง_ความ_ยิ่ง_ใหญ่_ของ_พระเจ้า
พระ_เยซู_พูด_ถึง_การ_ตาย_ของ_พระองค์
(มธ. 17:22-23; มก. 9:30-32)
ใน_ขณะ_ที่_ทุก_คน_กำลัง_ประหลาดใจ_กับ_สิ่ง_ที่_พระ_เยซู_ทำ_นั้น พระองค์_ก็_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า
๔๔ “ตั้งใจ_ฟัง_ให้_ดี_ใน_สิ่ง_ที่_เรา_จะ_บอก บุตร_มนุษย์^ จะ_ต้อง_ถูก_จับ_ส่ง_ไป_อยู่_ใน_มือ_ของ_มนุษย์”
๔๕ แต่_พวก_ศิษย์_ไม่_เข้า_ใจ_ว่า_พระองค์_พูด_ถึง_เรื่อง_อะไร เพราะ_ความ_หมาย_ถูก_ซ่อน_ไป_จาก_ใจ_ของ_พวก_เขา ก็_เลย_ไม่_เข้า_ใจ แต่_ก็_ไม่_มี_ใคร_กล้า_ถาม
คน_ที่_สำคัญ_ที่สุด
(มธ. 18:1-5; มก. 9:33-37)
๔๖ พวก_เขา_เริ่ม_เถียง_กัน_ว่า ใน_กลุ่ม_พวก_เขา_ใคร_จะ_ได้_เป็น_ใหญ่_ที่สุด
๔๗ พระ_เยซู_รู้_ว่า_พวก_เขา_คิด_อะ_ไร_อยู่_ใน_ใจ พระองค์_จึง_พา_เด็ก_คน_หนึ่ง_มา_ยืน_อยู่_ข้างๆ_พระองค์
๔๘ แล้ว_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า “คน_ที่_ยอมรับ_เด็ก_เล็ก_อย่าง_นี้_เพราะ_เห็นแก่_เรา คน_นั้น_ก็_ยอมรับ_เรา และ_คน_ที่_ยอมรับ_เรา_ก็_ยอมรับ_พระองค์_ผู้_ส่ง_เรา_มา_ด้วย คน_ที่_ต่ำต้อย_ที่สุด_ใน_หมู่_พวก_คุณ_นั่น_ล่ะ_คือ_คน_ที่_สำคัญ_ที่สุด”
คน_ที่_ไม่_ได้_ต่อ_ต้าน_คุณ_ก็_อยู่_ฝ่าย_คุณ
(มก. 9:38-40)
๔๙ ยอห์น_พูด_ว่า “อาจารย์_ครับ พวก_ผม_เห็น_ชาย_คน_หนึ่ง_ขับ_ผี_ร้าย_ออก_โดย_อ้าง_ชื่อ_ของ_อาจารย์ พวก_ผม_ก็_เลย_พยายาม_ห้าม_เขา เพราะ_เขา_ไม่_ใช่_พวก_เรา”
๕๐ พระ_เยซู_พูด_กับ_ยอห์น_ว่า “อย่า_ไป_ห้าม_เขา_เลย เพราะ_คน_ที่_ไม่_ได้_ต่อ_ต้าน_คุณ_ก็_เป็น_พวก_คุณ_อยู่_แล้ว”
หมู่บ้าน_ของ_ชาว_สะมาเรีย
๕๑ เมื่อ_ใกล้_ถึง_เวลา_ที่_พระ_เยซู_จะ_ถูก_รับขึ้น_ไป_บน_สวรรค์ พระองค์_ตัดสิน_ใจ_แน่ว_แน่_ที่_จะ_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม
๕๒ พระองค์_จึง_ส่ง_ศิษย์_บางคน_ล่วงหน้า_ไป_ก่อน พวก_เขา_เข้า_ไป_ที่_หมู่บ้าน_ของ_ชาว_สะมาเรีย เพื่อ_จัด_เตรียม_สิ่ง_ต่างๆ_ให้_พร้อม_สำหรับ_พระองค์
๕๓ แต่_คน_ที่_นั่น_ไม่_ต้อนรับ_พระองค์ เพราะ_พวก_เขา_เห็น_ว่า_พระองค์_ตั้งใจ_จะ_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม
๕๔ เมื่อ_ยากอบ_และ_ยอห์น ศิษย์_ของ_พระองค์_เห็น_อย่าง_นั้น ก็_พูด_ขึ้น_ว่า “อาจารย์ จะ_ให้_เรา_สั่ง_ไฟ_จาก_สวรรค์_ลง_มา_เผาผลาญ_คน_พวก_นี้_ให้_สิ้น_ซาก_ไป_เลย_ดี_ไหม_ครับ”
๕๕ แต่_พระ_เยซู_หัน_มา_ต่อว่า_พวก_เขา
๕๖ แล้ว_ออก_เดิน_ทาง_ต่อ_ไป_ยัง_หมู่บ้าน_อื่น
จะ_ติด_ตาม_พระ_เยซู ต้อง_ทำ_อย่าง_ไร
(มธ. 8:19-22)
๕๗ ขณะ_ที่_พวก_เขา_กำลัง_เดิน_ไป_ตาม_ถนน มี_ชาย_คน_หนึ่ง_พูด_กับ_พระ_เยซู_ว่า “ไม่ว่า_อาจารย์_จะ_ไป_ที่_ไหน ผม_จะ_ติด_ตาม_ไป_ด้วย”
๕๘ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_ไป_ว่า “หมา_จิ้งจอก_ยัง_มี_โพรง นก_ยัง_มี_รัง แต่_บุตร_มนุษย์_ไม่_มี_แม้แต่_ที่_จะ_ซุก_หัว_นอน”
๕๙ พระองค์_พูด_กับ_อีก_คน_หนึ่ง_ว่า “ตาม_เรา_มา” แต่_ชาย_คน_นั้น_ตอบ_ว่า “ขอ_อนุญาต_ไป_ฝังศพ_พ่อ_ก่อน_นะ_ครับ”
๖๐ พระ_เยซู_จึง_บอก_ว่า “ปล่อย_ให้_คน_ตาย_ฝัง_คน_ตาย_กัน_เอง_เถอะ ส่วน_คุณ_ให้_ไป_ประกาศ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_เถอะ”
๖๑ ชาย_อีก_คน_หนึ่ง_พูด_ว่า “ผม_จะ_ตาม_พระองค์_ไป_แน่ แต่_ขอ_กลับ_ไป_ร่ำ_ลา_คน_ที่_บ้าน_ก่อน_นะ_ครับ”
๖๒ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_ว่า “ถ้า_คน_ที่_จับ_คัน_ไถ_แล้ว_ยัง_ห่วง_หน้า_พะวง_หลัง_อยู่ คน_นั้น_ก็_ไม่_เหมาะ_สม_กับ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า”