ผู้นำ_ชาว_ยิว_วางแผน_ฆ่า_พระ_เยซู
(มก. 14:1-2; ลก. 22:1-2; ยน. 11:45-53)
๒๖
๑ เมื่อ_พระ_เยซู_พูด_เรื่อง_พวก_นี้_เสร็จ_แล้ว พระองค์_บอก_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า
๒ “พวก_คุณ_ก็_รู้_แล้ว_ว่า อีก_สอง_วัน_จะ_ถึง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^ และ_บุตร_มนุษย์^ จะ_ถูก_ส่ง_มอบ_ไป_ให้_ศัตรู_เพื่อ_เอา_ไป_ตรึง_ที่_กางเขน”
๓ พวก_หัวหน้า_นักบวช_และพวก_ผู้นำ_อาวุโส_มา_ประชุม_กัน_ที่_บ้าน_ของ_คายาฟาส นักบวช_สูงสุด^
๔ พวก_เขา_วางแผน_จับ_ตัว_พระ_เยซู_ไป_ฆ่า
๕ แต่_พวก_เขา_ตกลง_กัน_ว่า “อย่า_เพิ่ง_ทำ_ใน_ช่วง_เทศกาล เพราะ_ประชาชน_จะ_ก่อ_การ_จลาจล_ขึ้น”
หญิง_คน_หนึ่ง_ชโลม_น้ำหอม_
บน_ศีรษะ_พระ_เยซู
(มก. 14:3-9; ยน. 12:1-8)
๖ ใน_เมือง_เบธานี ขณะ_ที่_พระ_เยซู_อยู่_ที่_บ้าน_ของ_ซีโมน_ที่_เคย_เป็น_โรค_ผิวหนัง_ร้ายแรง
๗ มี_ผู้หญิง_คน_หนึ่ง_ถือ_ขวด_ใส่_น้ำหอม_ราคา_แพง_มาก_มาหา_พระองค์ เธอ_ชโลม_น้ำหอม_ลง_บน_ศีรษะ_ของ_พระองค์ ขณะ_ที่_พระองค์_กำลัง_กิน_อาหาร_อยู่
๘ เมื่อ_พวก_ศิษย์_เห็น_อย่าง_นั้น_ก็_โกรธ ต่าง_พูด_กัน_ว่า “ทำ_ไม_ถึง_ทำ_ให้_เสีย_ของ_อย่าง_นี้
๙ มัน_คง_ขาย_ได้_เงิน_มาก_ที_เดียว แล้ว_ก็_เอา_เงิน_นั้น_ไป_แจก_จ่าย_ให้_กับ_คน_จน”
๑๐ เมื่อ_พระ_เยซู_ได้_ยิน จึง_ห้าม_พวก_ศิษย์_ว่า “ไป_วุ่นวาย_กับ_เธอ_ทำ_ไม เธอ_ได้_ทำ_สิ่ง_ที่_ดี_งาม_ให้_กับ_เรา
๑๑ พวก_คุณ_จะ_มี_คน_จน_อยู่_ด้วย_เสมอ แต่_เรา_จะ_ไม่_อยู่_กับ_พวก_คุณ_เสมอ_ไป
๑๒ ที่_เธอ_เท_น้ำหอม_ลง_บน_ตัว_เรา_นั้น ก็_เพื่อ_เตรียม_เรา_ไว้_สำหรับ_การ_ฝังศพ
๑๓ เรา_บอก_ให้_รู้_ว่า ไม่ว่า_ข่าว_ดี_นี้_จะ_ประกาศ_ออก_ไป_ที่_ไหนๆ_ใน_โลก_นี้ ก็_จะ_มี_คน_พูด_ถึง_เรื่อง_ที่_เธอ_ทำ_ให้_กับ_เรา_นี้_เสมอ เพื่อ_เป็น_การ_ระลึก_ถึง_เธอ”
ยูดาส_กลาย_เป็น_ศัตรู_ของ_พระ_เยซู
(มก. 14:10-11; ลก. 22:3-6)
๑๔ ยูดาส อิสคาริโอท ศิษย์_เอก_คน_หนึ่ง_ใน_สิบ_สอง_คน_ของ_พระ_เยซู ได้_ไป_พบ_พวก_หัวหน้า_นักบวช
๑๕ เขา_ถาม_ว่า “จะ_จ่าย_ให้_เท่า_ไหร่ ถ้า_ผม_ส่ง_ตัว_พระ_เยซู_ให้” แล้ว_พวก_เขา_ก็_ให้_เงิน_ยูดาส_สาม_สิบ_เหรียญ
๑๖ ตั้ง_แต่นั้น_มา ยูดาส_ก็_คอย_จ้อง_หา_โอกาส_ที่_จะ_ส่ง_พระ_เยซู_ให้_กับ_พวก_เขา
พระ_เยซู_กิน_อาหาร_มื้อ_พิเศษ_
ใน_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย
(มก. 14:21-22; ลก. 22:7-14; 21-23; ยน. 13:21-30)
๑๗ วัน_แรก_ของ_เทศกาล_กิน_ขนมปัง_ไร้_เชื้อ^ พวก_ศิษย์_ได้_เข้า_มา_ถาม_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์_จะ_ให้_พวก_เรา_เตรียม_อาหาร_สำหรับ_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^ ให้_อาจารย์_ที่_ไหน_ครับ”
๑๘ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ให้_เข้า_ไป_ใน_เมือง_หา_ชาย_คน_หนึ่ง แล้ว_บอก_เขา_ว่า ‘อาจารย์_บอก_ว่า เวลา_ของ_เรา_ใกล้_มา_ถึง_แล้ว เรา_จะ_เลี้ยง_ฉลอง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^ กับ_พวก_ศิษย์_ของ_เรา_ที่_บ้าน_ของ_คุณ’”
๑๙ พวก_ศิษย์_ทำ_ตาม_ที่_พระ_เยซู_บอก และ_จัด_เตรียม_อาหาร_สำหรับ_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย_ที่_นั่น
๒๐ เมื่อ_ถึง_ตอน_เย็น พระ_เยซู_เอน_ตัว_อยู่_ที่_โต๊ะ_อาหาร พร้อม_กับ_ศิษย์_ทั้ง_สิบ_สอง_คน
๒๑ ขณะ_ที่_กำลัง_กิน_กัน_อยู่_นั้น พระ_เยซู_ได้_พูด_ขึ้น_ว่า “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า คน_หนึ่ง_ใน_พวก_คุณ_จะ_หักหลัง_เรา”
๒๒ พวก_ศิษย์_ตระหนก_ตกใจ_มาก ต่าง_ถาม_พระองค์_ว่า “คง_ไม่_ใช่_ผม_นะ อาจารย์”
๒๓ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “คน_ที่_เอา_มือ_จิ้ม_ลง_ใน_ชาม_เดียว_กับ_เรา จะ_เป็น_คน_ที่_หักหลัง_เรา
๒๔ บุตร_มนุษย์^_จะ_ต้อง_ตาย เหมือน_กับ_ที่_พระคัมภีร์^_ได้_เขียน_ไว้_แล้ว แต่_คน_ที่_หักหลัง_บุตร_มนุษย์_นี้_น่า_ละอาย_จริงๆ ถ้า_เขา_ไม่_ได้_เกิด_มา ก็_คง_จะ_ดี_เสีย_กว่า”
๒๕ พอ_ยูดาส_คน_ที่_จะ_หักหลัง_พระองค์_ถาม_ว่า “คง_ไม่_ใช่_ผม_นะ อาจารย์” พระองค์_จึง_ตอบ_ว่า “คุณ_นั่น_แหละ”
ขนมปัง_และ_เหล้า_องุ่น
(มก. 14:22-26; ลก. 22:15-20; 1 คธ. 11:23-25)
๒๖ ขณะ_ที่_กำลัง_กิน_กัน_อยู่_นั้น พระ_เยซู_หยิบ_ขนมปัง_มา ขอบคุณ_พระเจ้า จาก_นั้น_หัก_ขนมปัง_ให้_พวก_ศิษย์ และ_พูด_ว่า “รับ_ไป_กิน_สิ นี่_คือ_ร่าง_กาย_ของ_เรา”
๒๗ แล้ว_พระองค์_หยิบ_ถ้วย_ขึ้น_มา ขอบคุณ_พระเจ้า ส่ง_ไป_ให้_พวก_เขา และ_พูด_ว่า “ให้_ทุก_คน_ดื่ม_จาก_จอก_นี้
๒๘ เพราะ_นี่_คือ_เลือด_ของ_เรา พระเจ้า_ได้_ทำ_สัญญา_ขึ้น_มา_ด้วย_เลือด_นี้ มัน_ได้_หลั่งไหล_ออก_มา_เพื่อ_ยกโทษ_ให้_กับ_ความ_บาป_ของ_คน_ทั้งหลาย
๒๙ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า เรา_จะ_ไม่_ดื่ม_เหล้า_องุ่น_นี้_อีก จน_กว่า_จะ_ถึง_วัน_นั้น_ที่_เรา_จะ_ได้_ดื่ม_เหล้า_องุ่น_ใหม่_ด้วย_กัน_กับ_พวก_คุณ_ใน_อาณา_จักร_ของ_พระบิดา_เรา”
๓๐ เมื่อ_พวก_เขา_ได้_ร้องเพลง_สรรเสริญ_แล้ว ก็_ออก_ไป_ที่_ภูเขา_มะกอกเทศ^
พระ_เยซู_บอก_ว่า
พวก_ศิษย์_จะ_ทิ้ง_พระองค์
(มก. 14:27-31; ลก. 22:31-34; ยน. 13:36-38)
๓๑ พระ_เยซู_บอก_พวก_ศิษย์_ว่า “คืน_นี้ พวก_คุณ_จะ_ทิ้ง_เรา_ไป_กัน_หมด_ทุก_คน เหมือน_กับ_ที่_เขียน_ไว้_ใน_พระคัมภีร์^ ว่า
‘เรา_จะ_ฆ่า_คน_เลี้ยง_แกะ
และ_แกะ_ฝูง_นั้น_จะ_กระเจิด_กระเจิง_ไป’ (เศคาริยาห์ 13:7)
๓๒ แต่_เมื่อ_เรา_ฟื้น_ขึ้น_มา เรา_จะ_ล่วงหน้า_พวก_คุณ_ไป_ที่_แคว้น_กาลิลี_ก่อน”
๓๓ เปโตร_ตอบ_ว่า “ถึง_แม้_คน_อื่นๆ_จะ_ทิ้ง_อาจารย์_ไป_หมด แต่_ผม_จะ_ไม่_มี_วัน_ทำ_อย่าง_นั้น”
๓๔ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_เปโตร_ว่า “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า คืน_นี้_ก่อน_ไก่_ขัน คุณ_จะ_ปฏิเสธ_เรา_ถึง_สาม_ครั้ง”
๓๕ แต่_เปโตร_ยืนยัน_ว่า “ถึง_ผม_จะ_ต้อง_ตาย_กับ_อาจารย์ ผม_ก็_ไม่_มี_วัน_ปฏิเสธ_อาจารย์” และ_พวก_ศิษย์_ทั้ง_หมด_ก็_พูด_อย่าง_เดียว_กัน
พระ_เยซู_อธิษฐาน_ตาม_ลำพัง
(มก. 14:32-42; ลก. 22:39-46)
๓๖ จาก_นั้น_พระ_เยซู_ก็_พา_ศิษย์_ไป_ใน_ที่_แห่ง_หนึ่ง_เรียกว่า เกทเสมนี และ_บอก_พวก_ศิษย์_ว่า “นั่ง_คอย_อยู่_ที่_นี่_นะ เรา_จะ_ไป_อธิษฐาน_ทาง_โน้น”
๓๗ พระองค์_พา_เปโตร_กับ_ลูก_ทั้ง_สอง_คน_ของ_เศเบดี_ไป_ด้วย พระองค์_รู้สึก_โศก_เศร้า_และ_เป็น_ทุกข์_มาก
๓๘ พระองค์_จึง_บอก_พวก_เขา_ว่า “เรา_ทุกข์ใจ_มาก_จน_แทบ_จะ_ตาย_อยู่_แล้ว เฝ้า_อยู่_ที่_นี่_นะ_และ_อย่า_หลับ_ละ”
๓๙ พระองค์_เดิน_ห่าง_ออก_ไป_นิด_หนึ่ง ก้ม_หน้า_ซบ_ลง_กับ_พื้นดิน แล้ว_อธิษฐาน_ว่า “พระบิดา_ของ_ลูก ถ้า_เป็น_ไป_ได้ ขอ_ให้_ถ้วย แห่ง_ความ_ทุกข์_ยาก_นี้_ผ่าน_พ้น_ไป_จาก_ลูก_ด้วย_เถิด แต่_ขอ_ให้_เป็น_ไป_ตาม_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระองค์_ไม่_ใช่_ของ_ลูก”
๔๐ แล้ว_พระองค์_ก็_เดิน_กลับ_มา_ที่_พวก_ศิษย์_เห็น_พวก_เขา_หลับ_อยู่ พระองค์_จึง_พูด_กับ_เปโตร_ว่า “พวก_คุณ_ตื่น_อยู่_กับ_เรา_สัก_ชั่วโมง_ไม่_ได้_เลย_หรือ
๔๑ ให้_เฝ้า_ระวัง_และ_อธิษฐาน เพื่อ_จะ_ได้_ไม่_แพ้_ต่อ_การ_ยั่วยวน ถึง_แม้_จิต_ใจ_อยาก_จะ_ทำ_ใน_สิ่ง_ที่_ถูกต้อง แต่_ร่าง_กาย_ยัง_อ่อนแอ_อยู่”
๔๒ พระองค์_เดิน_กลับ_ไป และ_อธิษฐาน_เป็น_ครั้ง_ที่_สอง_ว่า “พระบิดา_ของ_ลูก ถ้า_ถ้วย_แห่ง_ความ_ทุกข์_ยาก_นี้_ผ่าน_พ้น_ลูก_ไป_ไม่_ได้ นอก_จาก_ลูก_จะ_ต้อง_ดื่ม_มัน ก็_ขอ_ให้_เป็น_ไป_ตาม_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระองค์_เถิด”
๔๓ จาก_นั้น_พระองค์_ก็_เดิน_กลับ_มา ก็_พบ_ว่า_พวก_ศิษย์_ยัง_หลับ_อยู่ เพราะ_เปลือก_ตา_เขา_หนัก_อึ้ง_จน_ลืม_ไม่_ขึ้น
๔๔ พระองค์_จึง_เดิน_ไป_จาก_พวก_เขา และ_อธิษฐาน_เหมือน_เดิม_อีก_เป็น_ครั้ง_ที่_สาม
๔๕ พระองค์_เดิน_กลับ_มา_ที่_พวก_ศิษย์_อีก และ_พูด_ว่า “ยัง_นอน_หลับ_พักผ่อน_กัน_อยู่_อีก_หรือ ชั่วโมง_ที่_บุตร_มนุษย์^ จะ_ถูก_หักหลัง_ให้_ไป_อยู่_ใน_มือ_ของ_พวก_คน_บาป_นั้น_มา_ถึง_แล้ว
๔๖ ลุก_ขึ้น_ไป_กัน_เถอะ นั่น_ไง_คน_ที่_หักหลัง_เรา_มา_ถึง_แล้ว”
พระ_เยซู_ถูก_จับ
(มก. 14:43-50; ลก. 22:47-53; ยน. 18:3-12)
๔๗ พระองค์_พูด_ยัง_ไม่ทัน_ขาดคำ ยูดาส_ศิษย์_คน_หนึ่ง_ใน_สิบ_สอง_คน_ของ_พระองค์_ก็_มา_ถึง พร้อม_กับ_คน_กลุ่ม_ใหญ่_ที่_ถือ_ทั้ง_ดาบ_และ_ไม้_กระบอง คน_พวก_นี้_ถูก_ส่ง_มา_จาก_พวก_หัวหน้า_นักบวช_และพวก_ผู้นำ_อาวุโส
๔๘ ยูดาส_ได้_ตกลง_กับ_พวก_นั้น_ไว้_ก่อน_ล่วง_หน้า_แล้ว_ว่า “คน_ที่_ผม_จูบ_คือ_คนๆ_นั้น เข้า_ไป_จับ_กุม_ได้_เลย”
๔๙ ยูดาส_ก็_ตรง_เข้า_ไป_หา_พระ_เยซู_ทัน_ที พร้อม_กับ_พูด_ว่า “สวัสดี_ครับ อาจารย์” และ_จูบ_พระองค์
๕๐ พระ_เยซู_จึง_พูด_กับ_เขา_ว่า “เพื่อน_เอ๋ย มา_ทำ_อะไร_ก็_รีบ_ทำ_ไป_เลย” แล้ว_คน_เหล่า_นั้น ก็_เข้า_มา_จับ_ตัว_พระ_องค์_และ_คุม_ตัว_ไว้
๕๑ ศิษย์_คน_หนึ่ง_ที่_อยู่_กับ_พระ_เยซู_จึง_ชัก_ดาบ_ออก_มา_แล้ว_ก็_ฟัน_ถูก_หู_ทาส_คน_หนึ่ง_ของ_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ ขาด_ไป
๕๒ พระ_เยซู_พูด_กับ_เขา_ว่า “เก็บ_ดาบ_ใส่_ฝัก_เสีย เพราะ_คน_ที่_ใช้_ดาบ_จะ_ตาย_เพราะ_ดาบ
๕๓ คุณ_คิด_ว่า เรา_จะ_ขอ_ความ_ช่วย_เหลือ_จาก_พระบิดา_เรา_ไม่_ได้_หรือ พระองค์_จะ_ส่ง_ทูตสวรรค์_มา_ให้_กับ_เรา_มาก_กว่า_สิบ_สอง_กอง ได้_ทัน_ที
๕๔ แต่_ถ้า_เรา_ทำ_อย่าง_นั้น มัน_ก็_จะ_ไม่_เป็น_ไป_ตาม_ที่_พระคัมภีร์_เขียน_ไว้”
๕๕ แล้ว_พระ_เยซู ก็_พูด_กับ_คน_กลุ่ม_ใหญ่_นั้น_ว่า “เห็น_เรา_เป็น_โจร_หรือ_ยัง_ไง ถึง_ได้_ถือ_ดาบ_และ_ไม้_กระบอง_มา_จับ_เรา ตอน_ที่_เรา_นั่ง_สอน_อยู่_ใน_วิหาร^ ทุก_วัน_กลับ_ไม่_มา_จับ
๕๖ แต่_ทั้ง_หมด_นี้_เกิด_ขึ้น ก็_เพื่อ_จะ_ได้_เป็น_จริง_ตาม_ที่_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ได้_เขียน_ไว้” แล้ว_พวก_ศิษย์_ของ_พระองค์_ได้_ทิ้ง_พระองค์_และ_หนี_ไป
พระ_เยซู_อยู่_ต่อหน้า_ผู้นำ_ชาว_ยิว
(มก. 14:53-65; ลก. 22:54-55; 63-71; ยน. 18:13-14; 19-24)
๕๗ พวก_นั้น_จับ_พระ_เยซู_ไป_ที่_บ้าน_ของ_คายาฟาส หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ ที่_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และพวก_ผู้นำ_อาวุโส_ได้_ประชุม_กัน_อยู่
๕๘ เปโตร_ตาม_พระองค์_มา_ห่างๆ_จน_ถึง_ลาน_บ้าน_ของ_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด แล้ว_เขา_เข้า_ไป_นั่ง_อยู่_ใน_ลาน_บ้าน_กับ_พวก_ผู้_คุม เพื่อ_ดู_ว่า_จะ_มี_อะไร_เกิด_ขึ้น
๕๙ พวก_หัวหน้า_นักบวช_และ_สมาชิก_สภา_แซนฮีดริน^ ทั้ง_หมด_พยายาม_หา_พยานเท็จ_มา_ปรักปรำ_พระ_เยซู เพื่อ_จะ_ได้_ฆ่า_พระองค์
๖๐ แต่_ก็_หา_ไม่_ได้_เลย ถึง_แม้ว่า_จะ_มี_พยาน_เท็จ_มา_ปรักปรำ_พระองค์_หลาย_คน พวก_เขา_ก็_ไม่_สามารถ_หา_หลักฐาน_ที่_ดี_พอที่_จะ_ตัดสิน_ฆ่า_พระองค์_ได้
๖๑ ใน_ที่_สุด_ก็_มี_สอง_คน_ให้_การ_ว่า “ชาย_คน_นี้_เคย_พูด_ว่า ‘เรา_สามารถ_ทำลาย_วิหาร^ ของ_พระเจ้า และ_สร้าง_ขึ้น_มา_ใหม่_ภาย_ใน_สาม_วัน’”
๖๒ หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ จึง_ยืน_ขึ้น ถาม_พระ_เยซู_ว่า “แก_จะ_ไม่_แก้_ตัว_ใน_สิ่ง_ที่_เขา_กล่าว_หา_แก_หรือ”
๖๓ แต่_พระ_เยซู_ยัง_นิ่ง_เงียบ หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ จึง_พูด_กับ_พระองค์_ว่า “เรา_ขอ_สั่ง_แก_ใน_นาม_ของ_พระเจ้า_ที่_มี_ชีวิต_อยู่ บอก_พวก_เรา_มา_สิ_ว่า แก_คือ_พระคริสต์^ พระบุตร_ของ_พระเจ้า_หรือ_เปล่า”
๖๔ พระองค์_จึง_ตอบ_เขา_ว่า “ท่าน_พูด_ถูก_แล้ว แต่_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า ใน_อนาคต_ท่าน_จะ_ได้_เห็น_บุตร_มนุษย์^ นั่ง_อยู่_ทาง_ขวา_ของ_พระเจ้า_ผู้_ยิ่ง_ใหญ่ และ_มา_บน_เมฆ_ใน_ท้องฟ้า”
๖๕ แล้ว_หัวหน้า_นักบวช_สูงสุด^ ก็_ฉีก_ทึ้ง_เสื้อผ้า_ของ_ตัวเอง_และ_พูด_ว่า “มัน_พูด_หมิ่น_ประมาท_ชัดๆ_เรา_ยัง_ต้อง_การ_พยาน_อะไร_อีก เห็น_ไหม_พวก_คุณ_ก็_ได้_ยิน_คำ_หมิ่น_ประมาท แล้ว
๖๖ พวก_คุณ_คิด_ว่า_อย่าง_ไร” พวก_เขา_ตอบ_ว่า “มัน_มี_ความ_ผิด สมควร_ตาย”
๖๗ พวก_เขา_ถ่ม_น้ำลาย_รด_หน้า_พระองค์ และ_ชก_ต่อย_พระองค์ บางคน_ก็_ตบ_หน้า_พระองค์
๖๘ และ_พูด_ว่า “ทาย_มา_สิ ไอ้_คริสต์_ว่า_ใคร_ตบ_หน้า_แก”
เปโตร_กลัว_ที่_จะ_ยอมรับ_ว่า_รู้จัก_พระ_เยซู
(มก. 14:66-72; ลก. 22:56-62; ยน. 18:15-18,25-27)
๖๙ ใน_ขณะ_เดียว_กัน เปโตร_กำลัง_นั่ง_อยู่_ข้าง_นอก_ที่_ลาน_บ้าน และ_สาวใช้_คน_หนึ่ง_เข้า_มา_ทัก_เขา_ว่า “แก_ก็_อยู่_กับ_เยซู_คน_กาลิลี_ด้วย_นี่_นา”
๗๐ แต่_เปโตร_ปฏิเสธ_ต่อหน้า_ทุก_คน_ว่า “ผม_ไม่_รู้_ว่า_คุณ_พูด_ถึง_เรื่อง_อะไร”
๗๑ แล้ว_เขา_ก็_เดิน_ออก_ไป_ที่_ประตู_บ้าน สาวใช้_อีก_คน_ที่_เห็น_เขา_ก็_บอก_กับ_ทุก_คน_ที่_อยู่_ตรง_นั้น_ว่า “คน_นี้_อยู่_กับ_เยซู_ชาว_นาซาเร็ธ_ด้วย”
๗๒ เปโตร_ปฏิเสธ_ว่า “สาบาน_ได้ ผม_ไม่_เคย_รู้จัก_ชาย_คน_นั้น_เลย”
๗๓ อีก_สักครู่_หนึ่ง คน_ที่_ยืน_อยู่_ที่_นั่น_ก็_เดิน_เข้า_มา_หา_เปโตร และ_พูด_ว่า “แก_เป็น_หนึ่ง_ใน_พวก_นั้น_แน่ๆ สำเนียง_ของ_แก_มัน_ฟ้อง_อยู่_ชัดๆ”
๗๔ เปโตร_บอก_ว่า_ขอ_ให้_เขา_ถูก_สาปแช่ง_ถ้า_โกหก แล้ว_สาบาน_ว่า “ผม_ไม่_รู้จัก_ชาย_คน_นี้” ทัน_ใด_นั้น_ไก่_ก็_ขัน
๗๕ เปโตร_จึง_นึก_ขึ้น_ได้_ถึง_คำ_พูด_ที่_พระ_เยซู_เคย_บอก_กับ_เขา_ว่า “ก่อน_ไก่_ขัน คุณ_จะ_ปฏิเสธ_เรา_สาม_ครั้ง” เปโตร_ออก_ไป_ข้าง_นอก แล้ว_ร้องไห้_อย่าง_ขมขื่น