۱ «اَ چیزأنه شمره بوگفتم تا از راه بدره نیبید! ۲ شمره از کنیسه‌یأن بیرونه کونیدی. حتی زمانی فَرسه کی هر کی شمره بوکوشه، فکر کونه کی خدایه خدمت بوکوده. ۳ اَ کارأنه کونیدی، چونکی نه پئره شنأسیدی نه مره! ۴ اَ حرفأنه شمره بوگفتم تا وخته اونه انجام فَرسه، به یاد بأورید کی شمره آگاه بوکوده بوم. اوشأنه از اوّل شمره نوگفتم، چونکی خودم شیمی اَمره بوم.

۵ «الأن کسی کی مره اوسه کوده اونه ورجه شوئون درم و هیچ‌کدام ونَورسیدی ‹کویه شوئون دری؟› ۶ امّا می حرفأنه وستی شیمی دیل پُر از غم بوبوسته. ۷ با اَ حال من شمره حقیقته گم کی می شوئون به نفعِ شومأنه، چونکی اگر نشم، او پشتیبان شیمی ورجه نأیه، امّا اگر بشم، اونه شیمی ورجه اوسه کونم. ۸ و وختی اَیه، جهانه از اونه گناه، و از عدالته خداوند، و از روزِ داوری آگاه کونه. ۹ گناهه جهان، بی‌ایمانی به منه. ۱۰ عدالت فراهمه، چونکی من پئره ورجه شوئون درم و دِ مره نیدینیدی. ۱۱ داوری اَیه چونکی رئیسه اَ جهان داوری بوبوسته.

۱۲ «خیلی چیزأنه دیگر دأرم کی شمره بگم، امّا الأن طاقتِ اونه ایشنَوستنه نأریدی. ۱۳ امّا وختی روحه راستی *روجوع ببه به بابه ۱۴، آیه ۱۶ بأیه، شمره به طرفه حقیقت هدایت کونه. چونکی اون از طرفه خودش حرفی نزنه، بلکی اونچی‌یه کی ایشنَوه، گه، و اونچی‌یه کی پیش اَیه، شمره خبر دهه. ۱۴ اون مره جلال دهه، چونکی اونچی‌یه کی از من فیگیره، شمره خبر دهه. ۱۵ هر چیزی کی پئره‌شینه، می‌شینم ایسه. هَنه وستی بوگفتم کی اونچی‌یه کی از من فیگیره، شمره خبر دهه.

۱۶ «پس از مدته کمی، دِ مره نیدینیدی، بعد از مدته کمه دیگری بازم مره دینیدی.»

۱۷ اون وخت بعضی از اونه شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «اونه منظور از اَ حرفأن چی‌یه کی: ‹پس از مدته کمی، دِ مره نیدینیدی و پس از مدته کمه دیگری بازم مره دینیدی›؟ یا اَنکی گه ‹چونکی پئره ورجه شوئون درم›؟» ۱۸ پس همدیگره گفتیدی: «اَ ‹مدته کمی› کی گه، چی‌یه؟ اونه منظوره نفهمیم؟»

۱۹ امّا عیسی قبلاً دأنستی کی خوأییدی از اون سؤال بوکونید؛ پس اوشأنه بوگفته: «آیا اَنه وستی همدیگره اَمره بحث کونیدی کی بوگفتم ‹پس از مدته کمی، دِ مره نیدینیدی، و پس از مدته کمه دیگری بازم مره دینیدی؟› ۲۰ آمین، آمین، شمره گم، شومأن گریه و زاری کونیدی امّا دنیا خوشحاله به. شومأن غمگینه بیدی، امّا شیمی غم به شادی تبدیله به. ۲۱ زن تا وخته زأیمأن درد کشه، چونکی اونه وخت فَرسه. امّا وختی کی اونه زأی به دنیا بَمو، دِ خو درده به یاد نأوره، چونکی خوشحاله از اَنکی انسانی به دنیا بَمو. ۲۲ هَطو کی شومأنم الأن غمگینیدی، امّا بازم شمره دینم کی شیمی دیل شاده به و هیچکس او شادی‌یه از شومأن فینگیره. ۲۳ او روز دِ چیزی از من نخوأییدی. آمین، آمین، شمره گم، هر چی از پئر به نامِ من بخوأیید، اونه شمره فده. ۲۴ تا الأن به نامِ من چیزی نخوأستیدی. بخوأیید تا پیدا بوکونید و شیمی شادی کامله به.

۲۵ «اَ چیزأنه مَثَله اَمره شمره بوگفتم، امّا زمانی فَرسه کی، دِ شیمی اَمره اَجور حرف نزنم، بلکی آشکارا در مورده پئر شمره گم. ۲۶ او روز به نامِ من تقاضا کونیدی و شمره نگم کی من از طرفه شومأن از پئر تقاضا کونم. ۲۷ چره کی پئر خودش شمره دوست دأره، چونکی شومأن مره دوست دأشتیدی و ایمأن بأوردیدی کی از خدا ورجه بَموم. ۲۸ من از پئره ورجه بَموم و به اَ دنیا وارده بوستم، و الأن اَ دنیایه ترکه کونم و پئره ورجه شم.»

۲۹ اون وخت اونه شاگردأن بوگفتیدی: «الأن آشکارا حرف زنی، نه مَثَله اَمره. ۳۰ الأن دِ دأنیم کی از همه چیز آگاهی و حتی احتیاج نأری کسی خو سؤاله تی اَمره در میأن بنَه. هَنه وستی ایمأن دأریم کی از خدا ورجه بَمویی.»

۳۱ عیسی اوشأنه بوگفته: «آیا الأن واقعاً ایمأن دأریدی؟ ۳۲ ولی زمانی فَرسه کی، و حقیقتاً الأن فَرسه کی پخشه بیدی و هر کی خو خانه و زندگی سر شه و مره تنها نَهه. ولی من تنها نی‌یم، چونکی پئر می اَمره‌یه. ۳۳ اَ چیزأنه شمره بوگفتم تا در من آرامش بدأرید، دنیا میأن شومأن به زحمت دکفیدی؛ ولی شیمی دیل قوی ببه، چونکی من بر دنیا غلبه بوکودم.»